All That Time - Fernando Ortega

Roses outside the window screen

A breeze that lingers in the blinds

A song and a prayer to slow the time

A couple of chairs pulled in a line

He remembers to breathe and then forgets

He says, come on, we let him rest

Into the golden afternoon

Much too long and over soon

This is the moment that lovers part

He tries to take her but he cannot

The long years ending with a sign

And all the anguish, all that time

It may have been love that held them fast

Or want of love that made it last

Our long arms hanging at our sides

All that time, all that time

Wasn’t it love that made him cry?

And love that seemed to pass him by

The voices raised, the voices kind

And then the silence, for all that time

This is the ending we will take

For one another, for always

A well of tears, a wall of pride

And all our love, for all that time

Rozen buiten het raamscherm

Een briesje dat in de jaloezieën blijft hangen

Een lied en een gebed om de tijd te vertragen

Een paar stoelen in een lijn getrokken

Hij herinnert zich te ademen en vergeet het dan

Hij zegt, kom op, we laten hem rusten

Op naar de gouden middag

Veel te lang en snel voorbij

Dit is het moment dat geliefden scheiden

Hij probeert haar mee te nemen, maar dat lukt niet

De lange jaren die eindigen met een teken

En al die angst, al die tijd

Het kan de liefde zijn geweest die hen vasthield

Of een gebrek aan liefde waardoor het bleef duren

Onze lange armen hangen aan onze zij

Al die tijd, al die tijd

Was het niet de liefde die hem aan het huilen maakte?

En liefde die aan hem voorbij leek te gaan

De stemmen verheven, de stemmen vriendelijk

En dan de stilte, voor al die tijd

Dit is het einde dat we zullen nemen

Voor elkaar, voor altijd

Een bron van tranen, een muur van trots

En al onze liefde, voor al die tijd