Anchored - Fallen to Flux

From source to sandy shore

This river runs its course

with a path of least resistance

It’s unstoppable

Washed up along the coast

My doubt’s won’t let me float

No path lain out before me

I’m suffering

As the waves wash over me

I’ll know

the tides won’t bring me closer

if I stay stubborn

anchored in the ocean

As the waves wash over me

I’ll know

the tides won’t bring me closer

if I stay stubborn

anchored to the ocean floor

My world proceeds to turn

my skin begins to burn

This static sense of purpose

is consuming me

Revive my fading dreams

turn every sail to wind

Discard morose inflictions

the scars marking me

As the waves wash over me

I’ll know

the tides won’t bring me closer

if I stay stubborn

anchored in the ocean

As the waves wash over me

I’ll know

the tides won’t bring me closer

if I stay stubborn

anchored to the ocean floor

Your words sound in deaf ears

I don’t want to hear you as I grow

so I won’t be silent anymore

So take back those fake tears

When did you ever care at all?

I won’t be silent anymore!

As the waves wash over me

I’ll know

the tides won’t bring me closer

if I stay stubborn

anchored in the ocean

As the waves wash over me

I’ll know

the tides won’t bring me closer

if I stay stubborn

anchored to the ocean floor

||: anchored to the ocean floor:||

Van bron tot zandkust

Deze rivier loopt zijn loop

met de weg van de minste weerstand

Het is niet te stoppen

Aangespoeld langs de kust

Mijn twijfels laten me niet zweven

Er lag geen pad voor mij

Ik lijd

Terwijl de golven over me heen spoelen

Ik zal weten

de getijden brengen me niet dichterbij

als ik koppig blijf

verankerd in de oceaan

Terwijl de golven over me heen spoelen

Ik zal weten

de getijden brengen me niet dichterbij

als ik koppig blijf

verankerd aan de oceaanbodem

Mijn wereld draait verder

mijn huid begint te branden

Dit statische gevoel van doel

verteert mij

Laat mijn vervagende dromen herleven

draai elk zeil naar de wind

Gooi sombere toebrengen weg

de littekens die me markeren

Terwijl de golven over me heen spoelen

Ik zal weten

de getijden brengen me niet dichterbij

als ik koppig blijf

verankerd in de oceaan

Terwijl de golven over me heen spoelen

Ik zal weten

de getijden brengen me niet dichterbij

als ik koppig blijf

verankerd aan de oceaanbodem

Je woorden klinken in dovemansoren

Ik wil je niet horen terwijl ik groei

dus ik zal niet meer zwijgen

Dus neem die neptranen terug

Wanneer heb je er ooit om gegeven?

Ik zal niet langer zwijgen!

Terwijl de golven over me heen spoelen

Ik zal weten

de getijden brengen me niet dichterbij

als ik koppig blijf

verankerd in de oceaan

Terwijl de golven over me heen spoelen

Ik zal weten

de getijden brengen me niet dichterbij

als ik koppig blijf

verankerd aan de oceaanbodem

||: verankerd aan de oceaanbodem:||