Razor's Edge - Fallen to Flux

These days

Hurt more than they ever did

With no hope

Nothing left to inspire this

And these chains

They shackle to broken ground

But this way

Seems so closed off this time around

My life

Summarised into vacant words

Is all I hear

Against a background of sufferance

And I’m torn

Between the boy and the man in me

And I’ve learned

The middle ground is just apathy

On this razor’s edge

And I won’t lose sight

Not one more time

I know my dreams

They’ll rule my life

On this razor’s edge

One chance

To escape from the tunnel’s eye

As it chokes

Making pinholes of distant lights

And I’m scared

Of the branch that I yearn to ascend

But I know

That I’ll never grow to love the stem

On this razor’s edge

And I won’t lose sight

Not one more time

I know my dreams

They’ll rule my life

On this razor’s edge

Life should not be a series of things that you do because they all aim directly

at one ultimate goal.

No, life should be a series of things that you do at that

time in your life, at that moment, because you enjoy them.

It’s never too late

to decide who you want to be.

And I won’t lose sight

Not one more time

I know my dreams

They’ll rule my life

On this razor’s edge

I won’t lose sight

Not one more time

I know my dreams

They’ll rule my life

On this razor’s edge

Deze dagen

Meer pijn dan ze ooit hebben gedaan

Zonder hoop

Niets meer om dit te inspireren

En deze kettingen

Ze ketenen zich vast aan gebroken grond

Maar op deze manier

Het lijkt deze keer zo gesloten

Mijn leven

Samengevat in lege woorden

Is alles wat ik hoor?

Tegen een achtergrond van lijden

En ik ben verscheurd

Tussen de jongen en de man in mij

En ik heb geleerd

De middenweg is gewoon apathie

Op het randje van dit scheermes

En ik zal niet uit het oog verliezen

Niet nog een keer

Ik ken mijn dromen

Ze zullen mijn leven beheersen

Op het randje van dit scheermes

Een kans

Om te ontsnappen uit het oog van de tunnel

Terwijl het stikt

Pinholes maken van verre lichten

En ik ben bang

Van de tak waar ik naar verlang om op te stijgen

Maar ik weet

Dat ik nooit van de stengel zal gaan houden

Op het randje van dit scheermes

En ik zal niet uit het oog verliezen

Niet nog een keer

Ik ken mijn dromen

Ze zullen mijn leven beheersen

Op het randje van dit scheermes

Het leven zou geen reeks dingen moeten zijn die je doet, omdat ze allemaal direct gericht zijn

op één ultiem doel.

Nee, het leven zou een reeks dingen moeten zijn die je daarbij doet

tijd in je leven, op dat moment, omdat je ervan geniet.

Het is nooit te laat

om te beslissen wie je wilt zijn.

En ik zal niet uit het oog verliezen

Niet nog een keer

Ik ken mijn dromen

Ze zullen mijn leven beheersen

Op het randje van dit scheermes

Ik zal niet uit het oog verliezen

Niet nog een keer

Ik ken mijn dromen

Ze zullen mijn leven beheersen

Op het randje van dit scheermes