The Dive (1) - Eyedea & Abilities

It starts out with a question.

How much of it is real?

The skepticism sets in, and lessens your appeal

Next, you study conspiracy, develop some theories

And become extra wary of all your previous learned material

Your tolerence for stupidity degrades

Most of your friends seem to be trapped in the maze

You narrow your associates down to the few you can stand

And even they sometimes wonder what’s going on in that head of yours

You study east and western philosophy, psychology, physics

You think a lot more, and start to question existence

You wonder about your nervous system’s limits

You tamper with reality maps, and then ask hallucinogenic induced

«Who am I’s?

What am I?

Am I forever?»

All information breathes in the shallow dark hells of never

You can see where it’s leading.

You wish you were dreaming

If the castle crumbles no one’s there to put it back together

Have you ever felt yourself slippin' away?

Where all you think about’s your sanity, and how it decayed?

There’s no place to run, no place to hide

You can’t escape from inside, and you’re losing your mind

You try to think of when it started, and ask yourself why

But each thought deepens the sickness and completes the desert dry

Fear feeds the derangement of the inner eye

With nothing left you find yourself falling to madness so you…

… cry to your god, and act normal to your peers

What if God ain’t hearing you?

That’s your only fear

Each day you think more about your psychosis

No one but you can help you, and you know this

That’s the craziest part of it all

In your rational mind, you only know two things for sure

One is that you’re totally nuts

And the other is that you’re the only one with the cure

It doesn’t make sense, it’s not how you imagined

You never knew it could just happen

You thought it came from stress, suicide, a near death experience

War, drug trips, low pay, carelessness

You’ve heard plenty of stories about schizophrenia

But never had evidence of one who thought himself mad

You’re going crazy, and desperately reachin' for reason

But the strain to stay sane’s your only demon;

best believe it

You finally realize that you’ve always lived in hell

No human model or metaphor can explain how you fell

The puzzle’s alive, and it changes as you try to escape it

It created time and made it appear to pass by

You don’t know what you think.

You don’t think what you know

You’re a total lunatic, and afraid it’s starting to show

Where do you go when your brain is your worst enemy?

The six hundred and sixty six foot tall bridge on seventh street?

You’re scared.

You’re scared.

Why are you so scared?

There’d be no problem if you didn’t care

Now you’ve truly formed an opinion about heaven

It starts out with a question, and this is what it ends in

Now I know you’ve felt yourself slip away

Now all you think about’s your sanity, and how it decayed

There’s no place to run.

No place to hide

You can’t escape the fact that you’ve lost your mind

You can’t erase your mistakes.

There’s no way to rewind

The harder you look, the harder it is to find

Fear feeds the derangement of the inner eye

With nothing left you find yourself falling to madness, so you dive

So you dive (repeated)

And with each foot you fall

The voice in your head starts to sound more and more like yours

Het begint met een vraag.

Hoeveel ervan is echt?

De scepsis begint en vermindert je aantrekkingskracht

Vervolgens bestudeer je samenzwering, ontwikkel je enkele theorieën

En wees extra op uw hoede voor al uw eerder geleerde materiaal

Je tolerantie voor domheid neemt af

De meeste van je vrienden lijken vast te zitten in het doolhof

U beperkt uw medewerkers tot de weinige die u kunt uitstaan

En zelfs zij vragen zich soms af wat er in dat hoofd van je omgaat

Je studeert oosterse en westerse filosofie, psychologie, natuurkunde

Je denkt veel meer na en begint aan het bestaan ​​te twijfelen

Je vraagt ​​je af over de grenzen van je zenuwstelsel

Je knoeit met de realiteitskaarten en vraagt ​​dan hallucinogene geïnduceerde

«Wie ben ik?

Wat ben ik?

Ben ik voor altijd?»

Alle informatie ademt in de ondiepe donkere hellen van nooit

Je kunt zien waar het naartoe leidt.

Je zou willen dat je droomde

Als het kasteel instort, is er niemand om het weer in elkaar te zetten

Heb je ooit gevoeld dat je wegglipte?

Waar denkt u alleen maar aan uw gezond verstand, en hoe het is vergaan?

Er is geen plek om te rennen, geen plek om je te verstoppen

Je kunt niet van binnenuit ontsnappen en je verliest je verstand

Je probeert te bedenken wanneer het begon en vraagt ​​je af waarom?

Maar elke gedachte verdiept de ziekte en maakt de woestijn droog

Angst voedt de verstoring van het innerlijke oog

Met niets meer over, merk je dat je tot waanzin vervalt, dus je...

... huil naar je god en doe normaal voor je leeftijdsgenoten

Wat als God je niet hoort?

Dat is je enige angst

Elke dag denk je meer aan je psychose

Niemand anders dan jij kan je helpen, en dat weet je

Dat is het gekste van alles

In je rationele geest weet je maar twee dingen zeker:

Een daarvan is dat je helemaal gek bent

En de andere is dat jij de enige bent met de remedie

Het slaat nergens op, het is niet zoals je je had voorgesteld

Je wist nooit dat het zomaar kon gebeuren

Je dacht dat het kwam door stress, zelfmoord, een bijna-doodervaring

Oorlog, drugsreizen, lage lonen, onvoorzichtigheid

Je hebt veel verhalen gehoord over schizofrenie

Maar nooit bewijs gehad van iemand die zichzelf gek vond

Je wordt gek en reikt wanhopig naar de rede

Maar de inspanning om gezond te blijven is je enige demon;

geloof het best

Je realiseert je eindelijk dat je altijd in de hel hebt geleefd

Geen enkel menselijk model of metafoor kan uitleggen hoe je bent gevallen

De puzzel leeft en verandert terwijl je probeert te ontsnappen

Het creëerde tijd en het leek voorbij te gaan

Je weet niet wat je denkt.

Je denkt niet wat je weet

Je bent een totale gek en bang dat het begint te merken

Waar ga je heen als je hersenen je ergste vijand zijn?

De zeshonderdzesenzestig voet hoge brug op Seventh Street?

Je bent bang.

Je bent bang.

Waarom ben je zo bang?

Er zou geen probleem zijn als het je niet kon schelen

Nu heb je echt een mening over de hemel gevormd

Het begint met een vraag, en dit is waar het op eindigt:

Nu weet ik dat je voelde dat je wegglipte

Nu denk je alleen nog maar aan je gezond verstand en hoe het is vergaan

Er is geen plek om te rennen.

Geen plaats om te verstoppen

Je kunt er niet omheen dat je gek bent geworden

Je kunt je fouten niet wissen.

Er is geen manier om terug te spoelen

Hoe harder je zoekt, hoe moeilijker het te vinden is

Angst voedt de verstoring van het innerlijke oog

Met niets meer over, merk je dat je gek wordt, dus duik je

Dus je duikt (herhaald)

En met elke voet val je

De stem in je hoofd begint steeds meer op die van jou te lijken