Read Wiped In Blue - Eyedea & Abilities

I never knew my mom, once I was born she was dead

She never wanted me.

At least that’s what my dad said

He said she was polluted, ignorant, uncivilized

And that was roughly the outline of what he beat into my head

I grew up in a house with more rooms than I could count

No siblings, just strangers always moving in and out

My dad hated all our neighbors

Had they stepped on his prophets they’d be finished

'Cause getting his is what he was about

Ever since his birth, he was a nuisance to humanity

I wish he died instead of mom.

Maybe then I’d love family

But I’d smile at pops, concealing that feeling of, «I hate you.»

Each day he’d wear the same three colors, with the same suit

And mother would come to me when I would close my eyes and sink

To the thought of her beautiful voice, and the lullabies she’d sing

'Til I was sound asleep.

Then I’d awake and she’d be gone

My whole life, my soul echoed her songs

I guess the grass is always greener on the other side

And intangible experience structures one leviathan

From the Koran to leprechauns

Since when did America fall in between Lebanon and Ireland?

Mamma was a lullaby, Daddy was a melting pot

Angel in my father’s eyes, only 'cause it helps him rot

Freedom screams through a sky, wounded by a culture shock

Mamma was a lullaby, Daddy was a melting pot

His philosophy was to be up, you gotta push someone down

That was all I knew 'cause that was all I was around

I found the flaws in his methods from the cause in myself

Father Diablo: Only an uncle to every one else

He taught me how to talk without looking in your eyes

Gave me a nine to five, made me ignore the lullabies

A puddle of the dried tears shade me colorless

And categorize me as a baby failing to realize how far away his mother is Our relationship hovered with strength, even though it’s invisible

Hard to quit hearing her poetry.

Piercing emotions leak

With the notes she hits I float, defying gravitation

The only mom I have is in my imagination.

So it goes

One day daddy’s gonna die, choking on the gun he bought

And when that day comes I shall return to my mother

And we’ll walk hand in hand straight to heaven

And when the clouds part, I’ll tell her that I love her

And she’ll accept with an open heart.

No question

Unless dad was right, and she really was a monster

Maybe her silhouette reflects the hell of his own childhood

Maybe she’s so insane, no one cared to help

But if nothing else on this earth could mend her spirit, I bet my smile could

The volumes of her songs decreased the older that I grew

Daddy became my only influence of attitude

Now I’m robotically imperialistic, and careless of people

A trait inherited by my parent’s omnipotent ego

His symbol’s the eagle, but his child isn’t free

You’ll see no sign around my neck saying I’m proud to be me

I’m not grown up, the concept of adulthood is dead

He left scars on my back when my notebook was read

I guess the grass is always greener on the other side

And intangible experience structures one leviathan

From the Koran to leprechauns

Since when did America fall in between Lebanon and Ireland?

Daddy don’t think that I forgot

Ik heb mijn moeder nooit gekend, toen ik eenmaal geboren was, was ze dood

Ze heeft me nooit gewild.

Dat is tenminste wat mijn vader zei

Hij zei dat ze vervuild, onwetend, onbeschaafd was

En dat was ongeveer de schets van wat hij in mijn hoofd sloeg

Ik ben opgegroeid in een huis met meer kamers dan ik kon tellen

Geen broers en zussen, alleen vreemden die altijd in- en uitlopen

Mijn vader haatte al onze buren

Als ze op zijn profeten waren gestapt, zouden ze klaar zijn

Want het krijgen van zijn is waar hij over ging

Sinds zijn geboorte was hij een last voor de mensheid

Ik wou dat hij stierf in plaats van mama.

Misschien zou ik dan van familie houden

Maar ik zou glimlachen om POP's en dat gevoel van 'ik haat je' verbergen.

Elke dag droeg hij dezelfde drie kleuren, met hetzelfde pak

En moeder zou naar me toe komen als ik mijn ogen zou sluiten en zinken

Aan de gedachte aan haar prachtige stem en de slaapliedjes die ze zong

Tot ik in diepe slaap was.

Dan werd ik wakker en was ze weg

Mijn hele leven echode mijn ziel haar liedjes

Ik denk dat het gras altijd groener is aan de overkant

En immateriële ervaring structureert één leviathan

Van de Koran tot kabouters

Sinds wanneer valt Amerika tussen Libanon en Ierland in?

Mama was een slaapliedje, papa was een smeltkroes

Engel in de ogen van mijn vader, alleen omdat het hem helpt rotten

Vrijheid schreeuwt door de lucht, gewond door een cultuurschok

Mama was een slaapliedje, papa was een smeltkroes

Zijn filosofie was om op te staan, je moet iemand naar beneden duwen

Dat was alles wat ik wist, want dat was alles wat ik in de buurt was

Ik vond de fouten in zijn methoden van de oorzaak in mezelf

Vader Diablo: alleen een oom voor alle anderen

Hij leerde me praten zonder in je ogen te kijken

Gaf me een negen tot vijf, waardoor ik de slaapliedjes negeerde

Een plas van de opgedroogde tranen maakt me kleurloos

En categoriseer me als een baby die zich niet realiseert hoe ver zijn moeder is Onze relatie zweefde van kracht, ook al is het onzichtbaar

Moeilijk om te stoppen met naar haar poëzie te luisteren.

Indringende emoties lekken

Met de noten die ze raakt, zweef ik, de zwaartekracht tartend

De enige moeder die ik heb, is in mijn verbeelding.

Zo gaat het

Op een dag gaat papa dood, stikkend in het pistool dat hij heeft gekocht

En als die dag komt, zal ik terugkeren naar mijn moeder

En we lopen hand in hand recht naar de hemel

En als de wolken uiteen gaan, zal ik haar vertellen dat ik van haar hou

En ze zal het met een open hart accepteren.

Geen vraag

Tenzij papa gelijk had, en ze echt een monster was

Misschien weerspiegelt haar silhouet de hel van zijn eigen jeugd

Misschien is ze zo gek dat niemand kon helpen

Maar als niets anders op deze aarde haar geest zou kunnen herstellen, zou mijn glimlach dat wel kunnen

De volumes van haar liedjes namen af ​​naarmate ik ouder werd

Papa werd mijn enige invloed van houding

Nu ben ik robotachtig imperialistisch en onvoorzichtig met mensen

Een eigenschap die is geërfd door het almachtige ego van mijn ouders

Zijn symbool is de adelaar, maar zijn kind is niet vrij

Je ziet geen bordje om mijn nek met de mededeling dat ik er trots op ben mezelf te zijn

Ik ben niet volwassen, het concept van volwassenheid is dood

Hij liet littekens achter op mijn rug toen mijn notitieboekje werd voorgelezen

Ik denk dat het gras altijd groener is aan de overkant

En immateriële ervaring structureert één leviathan

Van de Koran tot kabouters

Sinds wanneer valt Amerika tussen Libanon en Ierland in?

Papa denk niet dat ik het vergeten ben