Hay Fever - Eyedea & Abilities

I’m not shit, I’m champagne

Let’s all go home, kill ourselves and our radios

Where’s my head?

This isn’t mine

Nobody loves a thing everyone is fucking crazy

In control, it’s not my fault

They’ll be sorry once I skin them

Scared to life, a painless death

Make sure she knows I love her right before she floats away

I can’t hear you, screams too loud

All my ideas become perfect little blind spots

Fold me in, tucked away

I’m starting to think I never learn what I need to learn

All things pass, we bruise skin

Holding onto things that we shouldn’t be allowed to keep

Make them proud, dredged in guilt

Call me when the miracle reduces to coincidence

My casted wings are almost stubs now

I can’t feel a thing, just like you promised

I was always bad at being good

I was always bad at being good

I was always bad

There’s no hell more harsh than a memory

There’s no home more hell than an empty nest

Winter takes the warm away, spring takes the cold away

Summer takes the rain away and fall took away my friend

I believe there’s never a place better than right where you are

Although imagining an afterlife can tend to mend a broken heart

And with someone dead, it’s a way of coping with loss

But I don’t need you out there somewhere if I have you in my thoughts

I don’t envy anyone in a position where they’re forced to choose

Pull the plug or not I can’t tell if this is for me or you

I mean I know you’re sick, tired, and confused

But sometimes letting the tired go to sleep is the best thing to do

I will hold your head while the doctor sticks the needle in

I’ll always remember our companionship and what it meant

And on Sunday, October the 5th, you took your last breath

And you will be missed

My casted wings are almost stubs now

Ik ben geen shit, ik ben champagne

Laten we allemaal naar huis gaan, zelfmoord plegen en onze radio's doden

Waar is mijn hoofd?

Dit is niet van mij

Niemand houdt van iets, iedereen is verdomd gek

In controle, het is niet mijn schuld

Ze zullen er spijt van hebben als ik ze eenmaal heb gevild

Bang voor het leven, een pijnloze dood

Zorg ervoor dat ze weet dat ik van haar hou voordat ze wegzweeft

Ik kan je niet horen, schreeuwt te hard

Al mijn ideeën worden perfecte kleine blinde vlekken

Vouw me in, weggestopt

Ik begin te denken dat ik nooit leer wat ik moet leren

Alle dingen gaan voorbij, we krijgen blauwe plekken

Vasthouden aan dingen die we niet mogen houden

Maak ze trots, overladen met schuld

Bel me als het wonder tot toeval gereduceerd wordt

Mijn gegoten vleugels zijn nu bijna stompjes

Ik voel niets, zoals je beloofd had

Ik was altijd slecht in goed zijn

Ik was altijd slecht in goed zijn

Ik was altijd slecht

Er is geen hel die harder is dan een herinnering

Er is geen huis meer hel dan een leeg nest

De winter neemt de warmte weg, de lente neemt de kou weg

De zomer neemt de regen weg en de herfst neemt mijn vriend weg

Ik geloof dat er nooit een betere plek is dan waar jij bent

Hoewel het voorstellen van een leven na de dood de neiging kan hebben om een ​​gebroken hart te helen

En met iemand die dood is, is het een manier om met verlies om te gaan

Maar ik heb je daarbuiten niet nodig als ik aan je denk

Ik benijd niemand in een positie waarin ze worden gedwongen te kiezen

Trek de stekker eruit of niet Ik weet niet of dit iets voor jou of mij is

Ik bedoel, ik weet dat je ziek, moe en verward bent

Maar soms is het het beste om de vermoeiden te laten inslapen

Ik zal je hoofd vasthouden terwijl de dokter de naald erin steekt

Ik zal altijd ons gezelschap herinneren en wat het betekende

En op zondag 5 oktober blies jij je laatste adem uit

En je wordt gemist

Mijn gegoten vleugels zijn nu bijna stompjes