Murderess in Me - Ex Libris

Let the gods sigh and with their breaths

The sails raise embrace the open water,

Aetes here now flees your daughter.

Oh shores of Colchis wash off my face,

Show me my tears I’ve not felt them running down,

Wash off my face.

Sirens of the sea,

You shall not thwart me!

How cruel you wish me to be,

Make a murderess of me?

Ships on the horizon, fleet of Aetes.

Ah!

Be gone!

Absyrtis my brother come to me and say your grace.

Sirens of the sea,

You shall not thwart me!

How cruel you wish me to be,

Make a murderess of me?

How your blood shall set me free.

Hear the winds swell, they’ll take us to where ghosts dwell

You’ll rest in the deepest waters.

My brother, our father I was his daughter of the sea,

And you shall not thwart me!

How cruel you wish me to be,

You made a murderess of me!

Only tears can conquer fear when in fear

You’ll give in to tears.

Do I believe in memories when memories cloud my belief?

Not long before your blood runs cold,

As I foretold, my wrath unfolds!

Your head, your heart, your lungs, your chest,

Your hands, your feet, your neck, your breast.

Your mouth, your eyes, your soul, shall be divided!

Ships on the horizon, fleet of Aetes!

Bring him forth let it be done!

His shattered body at my feet shall scare away Aetes fleet.

On my command off with his head,

Cut out his heart, tear him apart!

Do you believe in memories when they cloud our belief?

For in memories you’ll rest in the deepest seas.

Sirens of the sea,

You cannot thwart me!

How cruel I am to be,

You made a murderess of me!

Laat de goden zuchten en met hun adem

De zeilen hijsen omarmen het open water,

Aetes hier vlucht nu voor je dochter.

Oh kusten van Colchis wassen van mijn gezicht,

Laat me mijn tranen zien, ik heb ze niet gevoeld,

Was mijn gezicht af.

Sirenes van de zee,

Je zult me ​​niet dwarsbomen!

Hoe wreed wil je dat ik ben,

Een moordenares van me maken?

Schepen aan de horizon, vloot van Aetes.

Ah!

Weg zijn!

Absyrtis, mijn broer, kom naar me toe en zeg uw genade.

Sirenes van de zee,

Je zult me ​​niet dwarsbomen!

Hoe wreed wil je dat ik ben,

Een moordenares van me maken?

Hoe uw bloed mij zal bevrijden.

Hoor de wind zwellen, ze brengen ons naar waar geesten wonen

Je rust uit in de diepste wateren.

Mijn broer, onze vader, ik was zijn dochter van de zee,

En je zult me ​​niet dwarsbomen!

Hoe wreed wil je dat ik ben,

Je hebt een moordenares van me gemaakt!

Alleen tranen kunnen angst overwinnen als ze bang zijn

Je geeft toe aan tranen.

Geloof ik in herinneringen als herinneringen mijn geloof vertroebelen?

Niet lang voordat je bloed koud wordt,

Zoals ik voorspelde, ontvouwt mijn toorn zich!

Je hoofd, je hart, je longen, je borst,

Je handen, je voeten, je nek, je borst.

Je mond, je ogen, je ziel zullen worden verdeeld!

Schepen aan de horizon, vloot van Aetes!

Breng hem voort, laat het gebeuren!

Zijn verbrijzelde lichaam aan mijn voeten zal de vloot van Aetes afschrikken.

Op mijn bevel af met zijn hoofd,

Snijd zijn hart eruit, scheur hem uit elkaar!

Geloof je in herinneringen als ze ons geloof vertroebelen?

Want in herinneringen rust je in de diepste zeeën.

Sirenes van de zee,

Je kunt me niet dwarsbomen!

Hoe wreed ik moet zijn,

Je hebt een moordenares van me gemaakt!