Song of Discord - Ex Libris, Damian Wilson

Dear old friend, I come to thee at last to say

That you are now banned from this land and heart.

Hush my love (Medea, I beg you),

Lay down your rage (be gone from my sight),

Let out love ignite!

(We will not reunite).

Your love saved me, your love embraced me!

Medea you enslaved me!

Liar!

Killer!

Vulture!

Robber!

Cursed be the bones of thy fathers!

Jason, what are you saying?

Now is not the first time

I’ve observed how your harsh temper

Makes all things impossible!

Consider yourself very fortunate

That exile is your only punishment!

You come to me now when you’ve turned

Into the worst enemy of the gods and me.

It isn’t courage or firm resolution

To hurt your family but a total lack of shame!

I’ve come here, woman, looking out for you,

So you won’t be thrown out with the children

In total need and lacking everything.

You listen;

it was I who raised the light

Which rescued you from death,

Who left my father and my home to be with you.

My love for you was greater than my wisdom!

What about the promises you made?

By this right hand, which you have often held,

And by my knees at which you’ve often begged,

It was all for nothing to be touched like that.

It seems I will need to,

Like a skilled helmsman on a ship,

Haul in my sails and run before

That storm blowing from your raving tongue.

Your love enslaved me!

Your love betrayed me!

Your love suffocates me!

Liar!

Killer!

Vulture!

Robber!

Rage exiled us from each other.

Medea understand, I want to save you and our children!

You, with the same blood as my sons.

You have your refuge.

I’m alone and banished from this country.

That’s what you’ve chosen, the blame rests with you.

What did I do?

Marry and desert you?

Stop being so angry!

If you do,

Things will turn out so much better for you.

I’ll accept no assistance from you!

All right, but I call the gods to witness.

I was willing to help you but you reject me

And so you suffer more pain.

Beaten down, the gods now upon me frown,

Betrayed by a lovers vow, exiled from home.

Dear old friend (Jason I loathe you!), our tale here ends.

Where once was love now only remains my rage (my shame)!

Your loved saved me!

Your love enslaved me!

Hatred grew within me.

Is it love that kills us now?

Beste oude vriend, ik kom tot u eindelijk om te zeggen:

Dat je nu bent verbannen uit dit land en hart.

Stil mijn liefde (Medea, ik smeek je),

Leg je woede neer (ga uit mijn zicht),

Laat liefde ontbranden!

(We zullen niet herenigen).

Je liefde heeft me gered, je liefde omhelsde me!

Medea, je hebt me tot slaaf gemaakt!

Leugenaar!

Moordenaar!

Gier!

Rover!

Vervloekt zij de beenderen van uw vaderen!

Jason, wat zeg je?

Dit is niet de eerste keer

Ik heb gezien hoe je harde humeur

Maakt alles onmogelijk!

Prijs jezelf heel gelukkig

Die ballingschap is je enige straf!

Je komt nu naar me toe als je bent omgedraaid

In de ergste vijand van de goden en mij.

Het is geen moed of vastberaden besluit

Om je familie pijn te doen, maar een totaal gebrek aan schaamte!

Ik ben hier gekomen, vrouw, ik kijk naar je uit,

Je wordt dus niet met de kinderen weggegooid

In totale behoefte en bij gebrek aan alles.

Je luistert;

ik was het die het licht deed

die je van de dood heeft gered,

Die mijn vader en mijn huis verliet om bij jou te zijn.

Mijn liefde voor jou was groter dan mijn wijsheid!

Hoe zit het met de beloften die je hebt gedaan?

Bij deze rechterhand, die je vaak hebt vastgehouden,

En door mijn knieën waar je vaak om hebt gesmeekt,

Het was allemaal voor niets om zo aangeraakt te worden.

Het lijkt erop dat ik moet,

Als een ervaren stuurman op een schip,

Hijs mijn zeilen in en ren eerder

Die storm die uit je razende tong waait.

Uw liefde heeft mij tot slaaf gemaakt!

Je liefde heeft me verraden!

Uw liefde verstikt me!

Leugenaar!

Moordenaar!

Gier!

Rover!

Woede heeft ons van elkaar verbannen.

Medea begrijp je, ik wil jou en onze kinderen redden!

Jij, met hetzelfde bloed als mijn zonen.

Je hebt je toevlucht.

Ik ben alleen en verbannen uit dit land.

Dat is wat je hebt gekozen, de schuld ligt bij jou.

Wat heb ik gedaan?

Trouwen en je in de steek laten?

Stop met zo boos te zijn!

Als je dat doet,

Dingen zullen zo veel beter voor je aflopen.

Ik accepteer geen hulp van je!

Goed, maar ik roep de goden op om te getuigen.

Ik was bereid je te helpen, maar je wijst me af

En dus heb je meer pijn.

Neergeslagen, fronsen de goden nu op mij,

Verraden door een liefdesgelofte, van huis verbannen.

Beste oude vriend (Jason, ik walg van je!), Ons verhaal eindigt hier.

Waar ooit liefde was, blijft nu alleen mijn woede (mijn schaamte)!

Je geliefde heeft me gered!

Uw liefde heeft mij tot slaaf gemaakt!

De haat groeide in mij.

Is het de liefde die ons nu doodt?