The Emperor's New Clothes - Every Time I Die

all ways lead to the queen what cards she still holds she plays like a hangman her house is full of the broken hearted a suicide king and a pair of rusted spades she is gone a bit mad she wants her roses painted red but

we’ve yet to find the shade God save the queen she wears her suit on her

sleeve her hourglass shape is a funhouse reflection heartbreaker don’t let

her find you here confidence is the cancer of this courtyard it’ll split

your head if we don’t get to the flowers red death by division don’t call it jealousy it’s an exercise in infection control insanity’s masterpiece split

at the seams shakespearean virgin your world is a stage but your charms in the basket they gave the ax to an amateur I haven’t stopped laughing how am I supposed to line this up kneel down vanity everyone’s waiting we all want

what’s swollen depressurized look at the floor look at what you’ve done

narcissus your reflection is heartbroken red your savior wears a charcoal

veil these are the colors of her courtyard these are the suits that split

the days two handed engine runs itself through the bone when the ego lands

it rolls heads will roll

alle wegen leiden naar de koningin welke kaarten ze nog heeft ze speelt als een beul haar huis zit vol met gebroken harten een zelfmoord koning en een paar verroeste schoppen ze is een beetje gek geworden ze wil dat haar rozen rood geverfd zijn maar

we moeten de schaduw nog vinden God red de koningin, ze draagt ​​haar pak op haar

mouw haar zandlopervorm is een funhouse-reflectie hartenbreker niet laten

ze vindt je hier vertrouwen is de kanker van deze binnenplaats die zal splijten

je hoofd als we niet bij de bloemen komen rood dood door deling noem het geen jaloezie het is een oefening in infectiebeheersing het meesterwerk van de waanzin split

in de naden shakespearean maagd je wereld is een podium maar je charmes in de mand ze gaven de bijl aan een amateur ik ben niet gestopt met lachen hoe moet ik dit opstellen knielen ijdelheid iedereen wacht we willen allemaal

wat is gezwollen drukloos kijk naar de vloer kijk naar wat je hebt gedaan

narcis je spiegelbeeld is diepbedroefd rood je redder draagt ​​een houtskool

sluier dit zijn de kleuren van haar binnenplaats dit zijn de pakken die splitsen

de dagen dat de tweehandige motor zichzelf door het bot draait wanneer het ego landt

het rolt koppen zullen rollen