Cities And Years - Every Time I Die

play with the bow at the bridge.

tune your voices to minor chords.

this is the lowest we’ve ever been until we bend for the offering.

we’re giving a knee jerk response to the awe.

we come strapped to the bed,

on display from the duty of tour.

they picked up the signals we tapped to the visitors

our sea legs were lost on the march from the graves to the cross.

we brandish the plague of the middleman’s heart.

sing the rats through the gate.

I was still in one piece when they tied me to the back of the car.

but I met the road and I’ve slept with thousands of miles since the day I was

born.

our shoes are milled to the sole and our souls are skin and bones.

if I’m a stranger still just move the severed pieces around.

so course is the

world.

we’re going back and forth and back and forth grinding our bodies into dust.

we’ll never make it home alive.

play with the bow at the bridge.

all girls buy the enemy line.

woe.

such remarkable woe.

hold sight of him.

point him out.

I was still in one piece when they tied me to the back of the car.

but I met with the road and I’ve slept with thousands of miles since the day I

was born our shoes are milled to the sole and our souls are skin and bones.

if I’m a stranger still just move the severed pieces around.

so course is the

world.

we’re going back and forth and back and forth grinding our bodies into dust.

war.

come with us home.

speel met de boog op de brug.

stem je stemmen af ​​op mineurakkoorden.

dit is het laagste dat we ooit zijn geweest totdat we bogen voor het aanbod.

we geven een schokreactie op het ontzag.

we komen vastgebonden aan het bed,

te zien van de tourplicht.

ze hebben de signalen opgevangen die we naar de bezoekers hebben getapt

onze zeebenen gingen verloren tijdens de mars van de graven naar het kruis.

we zwaaien met de plaag van het hart van de tussenpersoon.

zing de ratten door de poort.

Ik was nog heel toen ze me vastbonden aan de achterkant van de auto.

maar ik ontmoette de weg en ik heb met duizenden mijlen geslapen sinds de dag dat ik was

geboren.

onze schoenen zijn tot op de zool gefreesd en onze zielen zijn huid en botten.

als ik een vreemdeling ben, verplaats dan gewoon de afgehakte stukken.

dus natuurlijk is het

wereld.

we gaan heen en weer en heen en weer en vermalen onze lichamen tot stof.

we zullen nooit levend thuiskomen.

speel met de boog op de brug.

alle meisjes kopen de vijandelijke linie.

wee.

zo'n opmerkelijk wee.

houd hem in het oog.

hem erop wijzen.

Ik was nog heel toen ze me vastbonden aan de achterkant van de auto.

maar ik ontmoette de weg en ik heb met duizenden kilometers geslapen sinds de dag dat ik

werd geboren, onze schoenen zijn tot op de zool gefreesd en onze zielen zijn huid en botten.

als ik een vreemdeling ben, verplaats dan gewoon de afgehakte stukken.

dus natuurlijk is het

wereld.

we gaan heen en weer en heen en weer en vermalen onze lichamen tot stof.

oorlog.

kom met ons mee naar huis.