Punch-Drunk Punk Rock Romance - Every Time I Die

Pressed the seven sequenced silver panic buttons

The distress calls that fall on a distracted short-wave signal

A metronome timed to my panic stricken breathing

And a pulse conducted by our dying lines

You said my heart sounded like a payphone in the rain

Distorted, distant, scrambled and desperate

Baby, i swear to god tonight i am sober

It’s the reception between us that’s failing

Everything’s coming out all frenzied and confused

She’s got what it takes to make collapsing a habit

And a dance out of a tantrum fit (it's tragic but i am sobering up)

Pick up the phone

Tonight i feel like the hero of a rusting war

My touch has the timing and precision of a car wreck

No use translating the trembles

They’re symptoms of repetitive testing for fluctuation

If i come back home, i am bringing back the bends

So give me a kiss.

let me taste the reptilian appeal

Say it again baby.

does it turn you on?

does it get you hot?

I get a little hysterical sometimes

The panic you shouldn’t have been so sentimental

All that kicking and screaming

Everything i touch starts peeling

We malfunction like machines

Get up off the floor and answer the phone

I want to be a big star

Didn’t want to touch so hard

Open the door

I am your deviant satellite, an orbit defected by the ballast of words

You’re the reason for collisions

I am face down like a sailor washed up under your window

Tonight is a shipwreck

Navigating through disorder

Now every electric star hums like a telecaster

How punk rock is that?

You’re so oblivious

Baby, you’re my oblivion

Drukte op de zeven opeenvolgende zilveren paniekknoppen

De noodoproepen die vallen op een afgeleid kortegolfsignaal

Een metronoom getimed op mijn paniekerige ademhaling

En een puls geleid door onze stervende lijnen

Je zei dat mijn hart klonk als een telefooncel in de regen

Vervormd, afstandelijk, vervormd en wanhopig

Schat, ik zweer bij god vanavond ben ik nuchter

Het is de ontvangst tussen ons die faalt

Alles komt er gek en verward uit

Ze heeft wat nodig is om van instorten een gewoonte te maken

En een dans uit een driftbui (het is tragisch, maar ik word nuchter)

Neem de telefoon op

Vanavond voel ik me de held van een roestende oorlog

My touch heeft de timing en precisie van een autowrak

Geen zin om de trillingen te vertalen

Het zijn symptomen van herhaaldelijk testen op fluctuatie

Als ik terug naar huis kom, breng ik de bochten terug

Dus geef me een kus.

laat me de aantrekkingskracht van reptielen proeven

Zeg het nog een keer schat.

windt het jou op?

krijg je het er warm van?

Ik word soms een beetje hysterisch

De paniek dat je niet zo sentimenteel had moeten zijn

Al dat geschop en geschreeuw

Alles wat ik aanraak begint te pellen

We functioneren als machines

Sta op van de vloer en beantwoord de telefoon

Ik wil een grote ster worden

Ik wilde niet zo hard aanraken

Open de deur

Ik ben je afwijkende satelliet, een baan die is overgelopen door de ballast van woorden

Jij bent de reden voor botsingen

Ik ben met mijn gezicht naar beneden als een zeeman die onder je raam is aangespoeld

Vannacht is er een schipbreuk

Navigeren door wanorde

Nu zoemt elke elektrische ster als een telecaster

Hoe punkrock is dat?

Je bent zo onbewust

Schat, je bent mijn vergetelheid