Emergency Broadcast Syndrome - Every Time I Die

position the phantom rigged in reflective tape.

situated like a makeshift antenna, grinning like tinfoil.

we’re losing reception.

we can’t pick up the game.

i should be discontinued.

i am a broadcasting embarrasment.

hiss like the damned.

decoding the transmitted pulse that dispatch from her lips.

i am not recieving a sign that says i am still here anymore.

do you hear me?

am i coming through at all?

is any of this making sense?

you’ve got a ghost on your hands.

a televisual image only partially clear.

scrambled phantom (i wish we’d all just stop talking at once).

spitting and cursing from the scrapheap we’re on.

you should have lost your cool.

plaats de fantoom gemonteerd in reflecterende tape.

gelegen als een geïmproviseerde antenne, grijnzend als aluminiumfolie.

we verliezen de ontvangst.

we kunnen de game niet ophalen.

ik moet worden stopgezet.

ik ben een omroep verlegenheid.

sissen als de verdoemden.

het decoderen van de uitgezonden puls die van haar lippen komt.

ik ontvang geen bordje dat zegt dat ik er nog steeds ben.

hoor je me?

kom ik er überhaupt door?

is dit allemaal logisch?

je hebt een spook in je handen.

een televisiebeeld slechts gedeeltelijk duidelijk.

gescrambled fantoom (ik zou willen dat we allemaal meteen zouden stoppen met praten).

spugen en vloeken van de schroothoop waar we op zitten.

je had je kalmte moeten verliezen.