Lava - Etta Scollo

Lava che lava,

terra di paradiso

spicchio di sole

degli Dei il sorriso

delle sirene il canto

delle vedove il pianto

gerani sui balconi

nascondono un rimpianto

Lava che lava che lava che lava

Lava che lava che lava che lava

Lava che lava

rancori sull’asfalto

frasi sussurrate

dopo un ultimo assalto

uomini in doppiopetto

bimbe vestite a festa

il fragore di un delitto

all’ombra della siesta

Lava che lava che lava che lava

Lava che lava che lava che lava

Quante ragioni scritte in vano

pensieri ritorti come

il fazzoletto in una mano

Lava che lava e ricopre una citt

fra mille anni ancora

la sua storia canter

Lava che lava,

terra di paradiso

spicchio di sole

degli Dei il sorriso.

Lava die wast,

land van het paradijs

stukje zon

de glimlach van de goden

het lied van sirenes

van weduwen die huilen

geraniums op de balkons

ze verbergen een spijt

Lava die wast die wast die wast

Lava die wast die wast die wast

Lava die wast

wrok op het asfalt

gefluisterde zinnen

na een laatste aanval

mannen met dubbele rij knopen

kleine meisjes verkleed

het gebrul van een misdaad

in de schaduw van de siësta

Lava die wast die wast die wast

Lava die wast die wast die wast

Hoeveel redenen tevergeefs geschreven?

verwrongen gedachten zoals

de zakdoek in één hand

Lava die een stad wast en bedekt

over duizend jaar

zijn geschiedenis galop

Lava die wast,

land van het paradijs

stukje zon

de glimlach van de goden.