Upon The Moors - Eternal Tears Of Sorrow

The first flowers of the winter

Dark clouds upon the moors

The falling stars are gathering

Around the heart that once was yours

Winter’s here and I’m still waiting

Standing tall, so brave

The sky is black and so is my heart

Waiting at your icy grave

We couldn’t hear them creeping

From the deep, nightly shades

So came the ones with dreadful deeds

And their unhallowed blades

We tried to run away from them

I could see the fear in your eyes

They caught us, they shattered your heart

Just wonder why i am still alive

Revenge!

I’ve been waiting for so long to settle the score

Repent!

My wounded heart bleeds, I can’t wait anymore

Desire!

Let the bright full moon enlighten my glorious path

This time…

There’s no one who can ever stop my wrath

I’ve been walking on this path forever

Searching for those to blame

Even though my vindication

Won’t be sweet for me or anyone else

Still, every step takes me closer

Till my supreme revenge

Sinking into delirium

My hands were covered with dust

Your ardent soul seemed so calm

Still your heart was filled with lust

The sparkling glance was fading

The snow kissed you goodbye

All that remained was your memory

And the tears in my eyes

De eerste bloemen van de winter

Donkere wolken op de heide

De vallende sterren verzamelen zich

Rond het hart dat ooit van jou was

Het is winter en ik wacht nog steeds

Lang staan, zo moedig

De lucht is zwart en mijn hart ook

Wachten bij je ijzige graf

We konden ze niet horen kruipen

Vanuit de diepe, nachtelijke tinten

Dus kwamen degenen met vreselijke daden

En hun onheilige messen

We hebben geprobeerd van ze weg te rennen

Ik kon de angst in je ogen zien

Ze hebben ons gevangen, ze hebben je hart gebroken

Vraag me gewoon af waarom ik nog leef

Wraak!

Ik heb zo lang gewacht om de rekening te vereffenen

Berouw hebben!

Mijn gewonde hart bloedt, ik kan niet meer wachten

Verlangen!

Laat de heldere volle maan mijn glorieuze pad verlichten

Deze keer…

Er is niemand die ooit mijn woede kan stoppen

Ik heb altijd op dit pad gelopen

Zoeken naar de schuldigen

Ook al is mijn rechtvaardiging

Zal niet lief zijn voor mij of iemand anders

Toch brengt elke stap me dichterbij

Tot mijn ultieme wraak

Zinken in delirium

Mijn handen zaten onder het stof

Je vurige ziel leek zo kalm

Toch was je hart gevuld met lust

De sprankelende blik vervaagde

De sneeuw kuste je vaarwel

Het enige dat overbleef was je herinnering

En de tranen in mijn ogen