The Boxer - Erato

I am just a poor boy

Though my story’s seldom told

I have squandered my resistance

For a pocket full of mumbles such are promises

All lies and jests

Still a man hears what he wants to hear

And disregards the rest

When I left my home and my family

I was no more than a boy

In the company of strangers

In the quiet of the railway station running scared

Laying low

Seeking out the poorer quarters

Where the ragged people go

Looking for the places only they would know

Lie la lie …

Asking only workman’s wages

I come looking for a job

But I get no offers

Just a come-on from the whores on Seventh Avenue

I do declare

There were times when I was so lonesome

I took some comfort there

Lie la lie …

Then I’m laying out my winter clothes

And wishing I was gone

Going home

Where the New York City winters

Aren’t bleeding me

Leading me, going home

In the clearing stands a boxer

And a fighter by his trade

And he carries the reminders

Of ev’ry glove that layed him down

Or cut him till he cried out

In his anger and his shame

«I am leaving, I am leaving»

But the fighter still remains

Lie la lie …

Ik ben maar een arme jongen

Hoewel mijn verhaal zelden wordt verteld

Ik heb mijn weerstand verspild

Voor een zak vol gemompel zijn dat beloften

Alle leugens en grappen

Toch hoort een man wat hij wil horen

En negeert de rest

Toen ik mijn huis en mijn gezin verliet

Ik was niet meer dan een jongen

In het gezelschap van vreemden

In de stilte van het station dat bang is

Laag liggen

Op zoek naar de armere wijken

Waar gaan de haveloze mensen heen

Op zoek naar de plaatsen die alleen zij zouden kennen

Lie la lie …

Alleen arbeidersloon vragen

Ik kom op zoek naar een baan

Maar ik krijg geen aanbiedingen

Gewoon een come-on van de hoeren op Seventh Avenue

Ik verklaar wel

Er waren tijden dat ik zo eenzaam was

Ik heb daar wat troost gevonden

Lie la lie …

Dan leg ik mijn winterkleren klaar

En wensend dat ik weg was

Naar huis gaan

Waar de New York City overwintert

Bloeden me niet

Mij ​​leiden, naar huis gaan

Op de open plek staat een bokser

En een vechter door zijn beroep

En hij draagt ​​de herinneringen

Van elke handschoen die hem neerlegde

Of snijd hem tot hij het uitschreeuwde

In zijn woede en zijn schaamte

"Ik ga weg, ik ga weg"

Maar de vechter blijft nog steeds

Lie la lie …