Sentado À Beira Do Caminho - Erasmo Carlos, Roberto Carlos

Eu não posso mais ficar aqui

A esperar

Que um dia de repente

Você volte para mim

Vejo caminhões

E carros apressados

A passar por mim

Estou sentado à beira

De um caminho

Que não tem mais fim

Meu olhar se perde na poeira

Dessa estrada triste

Onde a tristeza

E a saudade de você

Ainda existe

Esse sol que queima

No meu rosto

Um resto de esperança

De ao menos ver de perto

O seu olhar

Que eu trago na lembrança

Preciso acabar logo com isso

Preciso lembrar que eu existo

Que eu existo, que eu existo

Vem a chuva, molha o meu rosto

E então eu choro tanto

Minhas lágrimas

E os pingos dessa chuva

Se confundem com o meu pranto

Olho prá mim mesmo e procuro

E não encontro nada

Sou um pobre resto de esperança

À beira de uma estrada

Preciso acabar logo com isso

Preciso lembrar que eu existo

Que eu existo, que eu existo

Carros, caminhões, poeira

Estrada, tudo, tudo, tudo

Se confunde em minha mente

Minha sombra me acompanha

E vê que eu

Estou morrendo lentamente

Só você não vê que eu

Não posso mais

Ficar aqui sozinho

Esperando a vida inteira

Por você

Sentado à beira do caminho

Preciso acabar logo com isso

Preciso lembrar que eu existo

Que eu existo, que eu existo

Ik kan hier niet meer blijven

Aan het wachten

Die ene dag ineens

kom je bij mij terug

ik zie vrachtwagens

En gehaaste auto's

langs mij heen

Ik zit op de rand

Van een manier

dat heeft geen einde

Mijn blik verdwaalt in het stof

van deze droevige weg

waar het verdriet

En ik mis je

Bestaat nog steeds

Deze zon die brandt

In mijn gezicht

Een overblijfsel van hoop

Geef in ieder geval van dichtbij te zien

Jouw uiterlijk

Dat breng ik in mijn geheugen

Ik moet hier snel een einde aan maken

Ik moet onthouden dat ik besta

Dat ik besta, dat ik besta

De regen komt, maakt mijn gezicht nat

En dan huil ik zo veel

Mijn tranen

En de druppels van deze regen

Ze zijn verward met mijn huilen

Ik kijk naar mezelf en ik zoek naar

En ik kan niets vinden

Ik ben een arm overblijfsel van hoop

Aan de kant van een weg

Ik moet hier snel een einde aan maken

Ik moet onthouden dat ik besta

Dat ik besta, dat ik besta

Auto's, vrachtwagens, stof

Weg, alles, alles, alles

Het raakt in de war in mijn gedachten

Mijn schaduw volgt mij

en zie dat ik

Ik ga langzaam dood

Alleen jij ziet niet dat ik

ik kan niet meer

blijf hier alleen

Een leven lang wachten

Voor jou

Aan de kant zitten

Ik moet hier snel een einde aan maken

Ik moet onthouden dat ik besta

Dat ik besta, dat ik besta