Lithograph - Epicurean

All I ever wanted to become more than the vision of I

yet in these moments I’ll be defined

language constructs of my decline, and still I feel nothing

I’ve gone where death cannot follow

and within those words be born again…

Will I see our temple left in ruins, in the absence of love?

Though my intentions still remain, I’ve severed my ties

and I will pull you out from shelter, to stand within the fire

and in passing, you’ll realize the point, the cause

at which my rage can know no bounds…

I’ve felt this presence for a lifetime, and if you keep your silence

I promise to close my eyes.

These days can’t be undone, but one day you’ll understand

Why I turned away.

I have not lost my way

I’ll return in the shadows of our last day.

I have looked upon that distance

And rely beyond my vision

I have given more than I can stand, and I still remain

until the bitter end when I stand before you.

Now, it is this in which I endure to see her face

in this life or the next, wherever I find my place

It’s in the veins of my design, and still I feel nothing

I’ve gone where death cannot follow

and within those words be born again…

I feel my focus, stray off this distance of me

is it still my face, hidden behind the mask where I…

Alles wat ik ooit meer wilde worden dan de visie van I

maar op deze momenten zal ik gedefinieerd worden

taalconstructies van mijn achteruitgang, en toch voel ik niets

Ik ben gegaan waar de dood niet kan volgen

en binnen die woorden wordt wedergeboren...

Zal ik onze tempel in puin zien liggen, bij gebrek aan liefde?

Hoewel mijn bedoelingen nog steeds bestaan, heb ik mijn banden verbroken

en ik zal je uit de schuilplaats halen, om in het vuur te staan

en terloops realiseer je je het punt, de oorzaak

waar mijn woede geen grenzen kent...

Ik heb deze aanwezigheid een leven lang gevoeld, en als je je mond houdt

Ik beloof mijn ogen te sluiten.

Deze dagen kunnen niet ongedaan worden gemaakt, maar op een dag zul je het begrijpen

Waarom ik me afkeerde.

Ik ben de weg niet kwijt

Ik kom terug in de schaduw van onze laatste dag.

Ik heb op die afstand gekeken

En vertrouw buiten mijn visie

Ik heb meer gegeven dan ik kan verdragen, en ik blijf nog steeds

tot het bittere einde als ik voor je sta.

Nu, het is dit waarin ik volhard om haar gezicht te zien

in dit leven of het volgende, waar ik ook mijn plaats vind

Het zit in de aderen van mijn ontwerp, en toch voel ik niets

Ik ben gegaan waar de dood niet kan volgen

en binnen die woorden wordt wedergeboren...

Ik voel mijn focus, dwaal af van deze afstand van mij

is het nog steeds mijn gezicht, verborgen achter het masker waar ik...