Fever Dreams - Emma Ruth Rundle

Fear, a feeling, is it real?

So nostalgic too, it just puts the dark on you

Another sand down, the hands of oil are peeling

And from the sun, restraint to just throw the shade on you

Another cell now is a chance to, is attempt to, and is trying to recall

But you’re never going to touch me

And if I ever manage to get out, it’s all this waking life… just drags me down

A life spent uneasy, in pieces, always in pieces here

A life rent completely, release me away from fever dreams

Fear, a friend, without context it’s reeling… you're never going to pay enough

to do right

The veil is a thread and now it’s raising like the tension of a string that

just plays the note high

And if I ever really make it out it’s all this waking world that drags me down

A life spent uneasy, in pieces, always in pieces here

A life left, release me away from fever dreams

You’re sleeping in the glass room, in the glass house is a memory now…

is a memory to me

Don’t you know this shift’s real?

You move to lay your body down, the hands of oil are like some small machines

Never knowing how to feel, pushing air inside your tired mind and sleeping it

Trapped in fever dreams

A life spent uneasy, in pieces, always in pieces here

A life rent out completely, release me away from fever dreams

Angst, een gevoel, is het echt?

Zo nostalgisch ook, het maakt je alleen maar donkerder

Nog een keer schuren, de handen van olie peelen

En van de zon, terughoudendheid om gewoon de schaduw op je te werpen

Een andere cel is nu een kans om, probeert, en probeert te herinneren

Maar je zult me ​​nooit aanraken

En als het me ooit lukt om eruit te komen, is het allemaal dit wakkere leven ... sleept me gewoon naar beneden

Een leven ongemakkelijk doorgebracht, in stukjes, altijd in stukjes hier

Een levenslange huur volledig, verlos me weg van koortsdromen

Angst, een vriend, zonder context wankelt het... je gaat nooit genoeg betalen

goed doen

De sluier is een draad en nu stijgt hij als de spanning van een snaar die

speelt gewoon de noot hoog

En als ik er ooit echt uit kom, is het de hele wakkere wereld die me naar beneden sleept

Een leven ongemakkelijk doorgebracht, in stukjes, altijd in stukjes hier

Nog een leven over, verlos me van koortsdromen

Je slaapt in de glazen kamer, in het glazen huis is nu een herinnering...

is een herinnering voor mij

Weet je niet dat deze verschuiving echt is?

Je beweegt om je lichaam neer te leggen, de handen van olie zijn als kleine machines

Nooit weten hoe je je moet voelen, lucht in je vermoeide geest duwen en het slapen

Gevangen in koortsdromen

Een leven ongemakkelijk doorgebracht, in stukjes, altijd in stukjes hier

Een leven volledig verhuurd, verlos me weg van koortsdromen