Parigi - Emis Killa, Neffa

Ti ricordi dell’anno scorso, lo stesso periodo dell’anno

Eravamo a Parigi fuori dal pronto soccorso, giovani e pazzi

La prassi?

Fare sesso a più non posso

E poi litigare, vedere rosso fino a metterci le mani addosso

Adesso che siamo lontani, non sappiamo più nulla dell’altro

Come due estranei e mi fa strano, penso a quando dicevi: «Rimani

Che tanto il mondo ovunque io sia cambia il suo volto a seconda di come

Me lo rendono certe persone», non sai quanto c’avevi ragione

Baby

Volevo solo dirti che la Costa Azzurra senza noi non è un granché

Compare il mare ad ogni curva, ma ogni spiaggia sembra vuota senza te

Si stava meglio quell’inverno a passeggiare ai piedi della Torre Eiffel

E non vorrei morire a Saint-Tropez o alle Seychelles

Ma sotto il cielo grigio di Parigi con te

La solitudine è una brutta bestia, persi in una tempesta di sabbia

Con il cuore che ci dice: «Resta» e la testa che ci dice: «Scappa»

In fondo che cambia andare a Manhattan o in un qualsiasi posto distante

Traslocare coi propri problemi e vivere dentro una gabbia più grande

E adesso che c'è solo gelo, troppe nubi per essere amici

Sempre più cupi, sempre più grigi, come il cielo quel giorno a Parigi

Tu hai preferito ascoltare gli amici, ti fidavi di ciò che dicevano

E ora sei bella e col nulla attorno, come un’isola in mezzo all’oceano

Adieu

Volevo solo dirti che la Costa Azzurra senza noi non è un granché

Compare il mare ad ogni curva, ma ogni spiaggia sembra vuota senza te

Si stava meglio quell’inverno a passeggiare ai piedi della Torre Eiffel

E non vorrei morire a Saint-Tropez o alle Seychelles

Ma sotto il cielo grigio di Parigi con te

Je me souviens de toi

Davanti agli occhi scorrono le immagini

Comme nous étions une fois

Si tratta a volte di equilibri fragili

Des étrangers qui s’oublient

Già dall’inizio destinati a perderci

Paris adieu pour toujours

Per altre strade adesso devo muovermi

Volevo solo dirti che la Costa Azzurra senza noi non è un granché

Compare il mare ad ogni curva, ma ogni spiaggia sembra vuota senza te

Si stava meglio quell’inverno a passeggiare ai piedi della Torre Eiffel

E non vorrei morire a Saint-Tropez o alle Seychelles

Ma sotto il cielo grigio di Parigi con te

Weet je nog vorig jaar, dezelfde periode van het jaar?

We waren in Parijs buiten de eerste hulp, jong en gek

De oefening?

Ik kan niet meer seks hebben

En dan ruzie maken, rood zien totdat je ons te pakken krijgt

Nu we ver weg zijn weten we niets meer van de ander

Als twee vreemden en het maakt me vreemd, ik denk aan toen je zei: «Blijf»

Dat de wereld, waar ik ook ben, van gezicht verandert, afhankelijk van hoe

Sommige mensen halen me ", je weet niet hoe gelijk je had

Baby

Ik wilde je even zeggen dat de Côte d'Azur niet zo geweldig is zonder ons

De zee verschijnt bij elke bocht, maar elk strand lijkt leeg zonder jou

Het was die winter beter om aan de voet van de Eiffeltoren te lopen

En ik zou niet willen sterven in Saint-Tropez of de Seychellen

Maar onder de grijze lucht van Parijs met jou

Eenzaamheid is een lelijk beest, verloren in een zandstorm

Met het hart dat ons zegt: "Blijf" en het hoofd dat ons zegt: "Rennen"

Het verandert tenslotte om naar Manhattan of naar een andere verre plaats te gaan

Verhuizen met je eigen problemen en leven in een grotere kooi

En nu er alleen maar vorst is, te veel wolken om vrienden te zijn

Meer en meer somber, meer en meer grijs, zoals de lucht die dag in Parijs

Je luisterde liever naar je vrienden, je vertrouwde op wat ze zeiden

En nu ben je mooi en met niets om je heen, als een eiland in het midden van de oceaan

Adieu

Ik wilde je even zeggen dat de Côte d'Azur niet zo geweldig is zonder ons

De zee verschijnt bij elke bocht, maar elk strand lijkt leeg zonder jou

Het was die winter beter om aan de voet van de Eiffeltoren te lopen

En ik zou niet willen sterven in Saint-Tropez of de Seychellen

Maar onder de grijze lucht van Parijs met jou

Je me souviens de toi

De beelden stromen voor de ogen

Comme nous étions une fois

Soms is het een kwestie van fragiele evenwichten

Des étrangers qui s'oublient

Al vanaf het begin voorbestemd om ons te verliezen

Parijs adieu pour toujours

Voor andere wegen moet ik nu verhuizen

Ik wilde je even zeggen dat de Côte d'Azur niet zo geweldig is zonder ons

De zee verschijnt bij elke bocht, maar elk strand lijkt leeg zonder jou

Het was die winter beter om aan de voet van de Eiffeltoren te lopen

En ik zou niet willen sterven in Saint-Tropez of de Seychellen

Maar onder de grijze lucht van Parijs met jou