Down - Emily King

I just don’t understand

This here love is compromised

Where does that leave us, when I look in — your

Eyes you seem to care

Then you lead me to another place

It isn’t fair, all these rules you make

I just can’t stay around

With all your foolish games

It’s like a miracle

I made it this far, and you say you won’t keep fighting

But i know you will

It’s like a cycle and still…

You keep pulling me

Down, down, down, down, down

Lower than I’ve ever known

Oh you tease me with a smile

Then you leave me all alone

I still wish things were good

Just like they use to be

Two friends who fell in love

Trapped in the mystery, we had so much in common

(and we) laughed at every-thing

That was long ago

Ooh you went and changed

Before we lost control, before we started to fight

Before you raised your voice

Before I left that night

And now I’m left here crying

Head up, to the sky

Trying to get back to the point when we were right

You keep puling me

You keep pulling me

Down, down, down, down, down

Lower than I’ve ever known

Oh you tease me with a smile

Then you leave me all alone

Like a drop of rain

Falling through a passing wind

You keep pulling me

Down, down, down, down, down

Can we get back up again?

Just one, one glimpse of happiness

And I won’t have to guess if love has won

You keep pulling me down

Like a drop of rain

Falling through a passing wind

You keep pulling me

Down, down, down, down, down

Can we get back up again?

(melodic ooh’s)

Ik begrijp het gewoon niet

Deze liefde hier is gecompromitteerd

Waar blijven we dan, als ik naar binnen kijk - jouw

Ogen die je lijken te interesseren

Dan leid je me naar een andere plaats

Het is niet eerlijk, al deze regels die jij maakt

Ik kan gewoon niet in de buurt blijven

Met al je dwaze spelletjes

Het is als een wonder

Ik ben zo ver gekomen, en je zegt dat je niet zult blijven vechten

Maar ik weet dat je dat doet

Het is als een cyclus en toch...

Je blijft me trekken

Omlaag, omlaag, omlaag, omlaag, omlaag

Lager dan ik ooit heb gekend

Oh je plaagt me met een glimlach

Dan laat je me helemaal alleen

Ik wou nog steeds dat alles goed was

Net zoals ze vroeger waren

Twee vrienden die verliefd werden

Gevangen in het mysterie, hadden we zoveel gemeen

(en wij) lachten om alles

Dat was lang geleden

Ooh je ging en veranderde

Voordat we de controle verloren, voordat we begonnen te vechten

Voordat je je stem verhief

Voordat ik die avond wegging

En nu zit ik hier te huilen

Hoofd omhoog, naar de hemel

We proberen terug te komen op het punt waarop we gelijk hadden

Je blijft me trekken

Je blijft me trekken

Omlaag, omlaag, omlaag, omlaag, omlaag

Lager dan ik ooit heb gekend

Oh je plaagt me met een glimlach

Dan laat je me helemaal alleen

Als een druppel regen

Vallen door een voorbijgaande wind

Je blijft me trekken

Omlaag, omlaag, omlaag, omlaag, omlaag

Kunnen we weer opstaan?

Slechts één, één glimp van geluk

En ik hoef niet te raden of de liefde heeft gewonnen

Je blijft me naar beneden trekken

Als een druppel regen

Vallen door een voorbijgaande wind

Je blijft me trekken

Omlaag, omlaag, omlaag, omlaag, omlaag

Kunnen we weer opstaan?

(melodische ooh's)