Ты со мной, я с тобой - Elya Chavez

Можно тихо лезть на стены,

Можно громко резать вены.

Можно лечь перед трамваем,

Но зачем, когда мы знаем:

Припев:

Ты со мной, я с тобой навсегда!

Остальное вокруг ерунда.

Ты со мной, я с тобой навсегда!

Остальное вокруг ерунда.

Мы одни на свете.

Нам ничто не светит.

Мы читаем Ницше, выйдя, сохранившись.

Гаснет свет над телом.

Ничего не сделать.

Так поодиночке нас ведут до точки.

Мы уже стоим на крыше.

Мы на грани.

Сердце, тише.

Нас толкают прямо к краю,

Потому, что твердо знают:

Припев:

Ты со мной, я с тобой навсегда!

Остальное вокруг ерунда.

Ты со мной, я с тобой навсегда!

Остальное вокруг ерунда.

Наша жизнь — игрушка.

Чем страшней, тем лучше.

Мы для вас — как муха: вытер — снова сухо.

Мы кричим от боли.

Может быть, довольно?

Или вам обидно, если мы не прыгнем?

Просто в никуда… Просто без следа…

Просто сделав шаг.

Просто на раз-два.

Просто в никуда… Просто без следа…

Просто сделав шаг.

Просто на раз-два.

Припев:

Ты со мной, я с тобой навсегда!

Остальное вокруг ерунда.

Ты со мной, я с тобой навсегда!

Остальное вокруг ерунда.

Мы одни на свете.

Нам ничто не светит.

Мы читаем Ницше, выйдя, сохранившись.

Нас и не заметят.

Мы всего лишь дети.

Знаем, вам обидно.

Только мы не прыгнем!

Je kunt rustig de muren beklimmen,

Je kunt luid aderen doorsnijden.

Je kunt voor de tram gaan liggen

Maar waarom, als we weten:

Refrein:

Jij bent bij mij, ik ben voor altijd bij jou!

De rest eromheen is onzin.

Jij bent bij mij, ik ben voor altijd bij jou!

De rest eromheen is onzin.

We zijn alleen op de wereld.

Niets schijnt voor ons.

We lezen Nietzsche, weggegaan, overleefd.

Het licht gaat uit over het lichaam.

Niets doen.

Dus één voor één leiden ze ons naar het punt.

We zijn al op het dak.

We staan ​​op het randje.

Hart, wees stil.

We worden tot aan de rand geduwd

Omdat ze het zeker weten:

Refrein:

Jij bent bij mij, ik ben voor altijd bij jou!

De rest eromheen is onzin.

Jij bent bij mij, ik ben voor altijd bij jou!

De rest eromheen is onzin.

Ons leven is speelgoed.

Hoe enger hoe beter.

Wij zijn als een vlieg voor je: veeg hem weer droog.

We schreeuwen van de pijn.

Misschien genoeg?

Of ben je beledigd als we niet springen?

Gewoon nergens... Gewoon zonder een spoor...

Gewoon een stap zetten.

Slechts één of twee.

Gewoon nergens... Gewoon zonder een spoor...

Gewoon een stap zetten.

Slechts één of twee.

Refrein:

Jij bent bij mij, ik ben voor altijd bij jou!

De rest eromheen is onzin.

Jij bent bij mij, ik ben voor altijd bij jou!

De rest eromheen is onzin.

We zijn alleen op de wereld.

Niets schijnt voor ons.

We lezen Nietzsche, weggegaan, overleefd.

Ze zullen ons niet eens opmerken.

We zijn nog maar kinderen.

We weten dat je beledigd bent.

Alleen springen we niet!