The Silk Dilemma - Elvenking

Long the shores of a silent stream

I’m picking up pieces of my life

Finding out I was living my own dream

Beginning once again

I searched for themes

That I never knew before

It’s like roaming a forest in winter

Searching buds buried in snow

I learnt new languages

New forms to proclaim

All the will to be so sincere

Not lying to myself again

Roaming through forest’s trees

Creating a white snow trail on fallen

Leaves

Oh Mother Moon

Illuminate my return

'cause the road I took is so obscure

Sinking and drowning in a sea of fears

Showing compassion to the moan

Already happened in day long gone

The silk dilemma is the key, it’s still for me

One by one the lights fade out

The fright-night covers all with her cloak

You cannot name the colour of the dark

I fall into a dream

From the lands lying at the end of World

I am bringing this dress as a gift, it is

Made with the purest silk

She smiled at me

She never wore the dress

Touching the fabric was like holding

Nothing in your hand

Roaming through forest’s trees

Creating a white snow trail on fallen

Leaves

Oh Mother Moon

Illuminate my return

'cause the road I took is so obscure

Sinking and drowning in a sea of fears

Showing compassion to the moan

Already happened in day long gone

The silk dilemma is the key

Hold my hand — 'till the sun set off

I’m proud of what I’ve done

At least the days I’ve spent are so totally

Unique

Lang de oevers van een stille stroom

Ik pak stukjes van mijn leven op

Erachter komen dat ik mijn eigen droom leefde

Opnieuw beginnen

Ik heb naar thema's gezocht

Dat ik nooit eerder wist

Het is alsof je door een bos dwaalt in de winter

Zoeken naar knoppen begraven in de sneeuw

Ik heb nieuwe talen geleerd

Nieuwe formulieren om af te kondigen

Alle wil om zo oprecht te zijn

Ik lieg niet meer tegen mezelf

Dwalen door de bomen van het bos

Een witte sneeuwspoor maken op gevallen

Bladeren

Oh Moeder Maan

Verlicht mijn terugkeer

want de weg die ik nam is zo obscuur

Zinken en verdrinken in een zee van angsten

Medeleven tonen aan de kreun

Is al lang geleden gebeurd

Het zijden dilemma is de sleutel, het is nog steeds voor mij

Een voor een doven de lichten

De schriknacht bedekt alles met haar mantel

Je kunt de kleur van het donker niet noemen

Ik val in een droom

Van de landen die aan het einde van de wereld liggen

Ik breng deze jurk als een geschenk, het is

Gemaakt met de puurste zijde

Ze glimlachte naar me

Ze heeft de jurk nooit gedragen

De stof aanraken was als vasthouden

Niets in je hand

Dwalen door de bomen van het bos

Een witte sneeuwspoor maken op gevallen

Bladeren

Oh Moeder Maan

Verlicht mijn terugkeer

want de weg die ik nam is zo obscuur

Zinken en verdrinken in een zee van angsten

Medeleven tonen aan de kreun

Is al lang geleden gebeurd

Het zijden dilemma is de sleutel

Houd mijn hand vast - tot de zon ondergaat

Ik ben trots op wat ik heb gedaan

De dagen die ik heb doorgebracht zijn tenminste zo volledig

Uniek