The Horned Ghost and the Sorcerer - Elvenking

Across the muddy thicket, branches knitted and knotted

Spirals of berries and thorns

Where the dirty mud creek waters the underbrush

Squires left the fields once lush

A foreboding shuffling of hooves

Resounded in the plain hushing the woods

A pair of deer horns came to light

From the dark of the wight

Far away, gone astray to the boundaries of Dark

When the Sky Vault paints no stars

Disarray turned to grey in a night so chilled by ghosts

You’re the guest he’ll be your host

The antlers wearing ghost, riding his tragedy steed

Dire is a sanctuary need

He gallops with two diabolic dogs and crow

Fire burns inside as a woe

He saved the King but lost his skills

Cursed and banned by a Sorcerer’s will

Blamed as a thief and been disowned

Hanged himself on an oak

Far away, gone astray to the boundaries of Dark

When the Sky Vault paints no stars

Disarray turned to grey in a night so chilled by ghosts

You’re the guest he’ll be your host

Gathered round in a coven, invoking the gods in the depths of woods

Or praying up to the Heavens, awaken to this fear of void

Afraid of unknown illusion, you’ll be punished either bad or good

Herne seeks for his vengeance, as all he loved was destroyed

Far away, gone astray to the boundaries of Dark

When the Sky Vault paints no stars

Disarray turned to grey in a night so chilled by ghosts

You’re the guest he’ll be your host

Far away, gone astray to the boundaries of Dark

When the Sky Vault paints no stars

Disarray turned to grey in a night so chilled by ghosts

You’re

Across the muddy thicket, branches knitted and knotted

Spirals of berries and thorns

A foreboding shuffling of hooves

Resounded in the plain and hushed all the woods

Over het modderige struikgewas, takken gebreid en geknoopt

Spiralen van bessen en doornen

Waar de vuile modderstroom het kreupelhout water geeft

Squires verlieten de velden eens weelderig

Een onheilspellend geschuif van hoeven

Weerklonk in de vlakte die het bos tot zwijgen bracht

Er kwamen een paar hertenhoorns aan het licht

Uit het duister van de wereld

Ver weg, verdwaald naar de grenzen van het duister

Wanneer de Sky Vault geen sterren schildert

Wanorde werd in een nacht grijs, zo gekoeld door spoken

Jij bent de gast, hij zal je gastheer zijn

Het gewei met geest, rijdend op zijn trage ros

Dire is een toevluchtsoord nodig

Hij galoppeert met twee duivelse honden en kraait

Vuur brandt van binnen als een wee

Hij heeft de koning gered, maar verloor zijn vaardigheden

Vervloekt en verbannen door de wil van een tovenaar

Beschuldigd als een dief en verstoten

Heeft zichzelf opgehangen aan een eik

Ver weg, verdwaald naar de grenzen van het duister

Wanneer de Sky Vault geen sterren schildert

Wanorde werd in een nacht grijs, zo gekoeld door spoken

Jij bent de gast, hij zal je gastheer zijn

Rondom verzameld in een coven, de goden aanroepend in de diepten van de bossen

Of bid tot de hemel, ontwaak voor deze angst voor leegte

Bang voor onbekende illusie, word je slecht of goed gestraft

Herne zoekt zijn wraak, want alles waar hij van hield werd vernietigd

Ver weg, verdwaald naar de grenzen van het duister

Wanneer de Sky Vault geen sterren schildert

Wanorde werd in een nacht grijs, zo gekoeld door spoken

Jij bent de gast, hij zal je gastheer zijn

Ver weg, verdwaald naar de grenzen van het duister

Wanneer de Sky Vault geen sterren schildert

Wanorde werd in een nacht grijs, zo gekoeld door spoken

jij bent

Over het modderige struikgewas, takken gebreid en geknoopt

Spiralen van bessen en doornen

Een onheilspellend geschuif van hoeven

Weerklonk in de vlakte en deed het hele bos stil