Possession - Elvenking

Carry on, everything’s over

Stare at the dawn, as sky is covering

Clouds are darkening the horizon and our lives

Carry on, we can’t stand this silence

Holding on to a wicked sensation

Pounding strong, it’s pure emotion

How long does it last inside our living hearts?

Every beat really loses away a part?

You carry my heart, you carry my dreams

In your palm and it’s part of me

Where the poet lives, no poetry can exist

If there is no dream, you carry my heart

You carry my heart, you carry my dreams

Hand in hand so far from here

Through the dark of night and through the leaves of fall

I am living you, as you carry my heart

Carry on, I can’t let you burn me up

But you know that I can’t resist

No mere human can stand a fire not

Being consumed, I ask myself

You and me will be us?

You carry my heart, you carry my dreams

In your palm and it’s part of me

Where the poet lives, no poetry can exist

If there is no dream, you carry my heart

You carry my heart, you carry my dreams

Hand in hand so far from here

Through the dark of night and through the leaves of fall

I am living you, as you carry my heart

Please allow me to deeply live this dream

While the others all around still sleep

She wrote fairytales of disobedience

While the fire burned, possession of their souls

You carry my heart, you carry my dreams

Hand in hand so far from here

Through the dark of night and through the leaves of fall

I am living you, as you carry my heart

Carry on… everything’s over

Ga door, alles is voorbij

Staar naar de dageraad, terwijl de lucht bedekt

Wolken verduisteren de horizon en ons leven

Ga door, we kunnen niet tegen deze stilte

Vasthouden aan een slechte sensatie

Klopt sterk, het is pure emotie

Hoe lang blijft het in ons levende hart?

Elke beat verliest echt een deel weg?

Jij draagt ​​mijn hart, jij draagt ​​mijn dromen

In je handpalm en het is een deel van mij

Waar de dichter woont, kan geen poëzie bestaan

Als er geen droom is, draag je mijn hart

Jij draagt ​​mijn hart, jij draagt ​​mijn dromen

Hand in hand zo ver van hier

Door het donker van de nacht en door de bladeren van de herfst

Ik leef jou, zoals jij mijn hart draagt

Ga door, ik kan je me niet laten verbranden

Maar je weet dat ik het niet kan laten

Geen enkel mens kan een vuur verdragen, niet

Geconsumeerd worden, vraag ik mezelf af

Zullen jij en ik ons ​​zijn?

Jij draagt ​​mijn hart, jij draagt ​​mijn dromen

In je handpalm en het is een deel van mij

Waar de dichter woont, kan geen poëzie bestaan

Als er geen droom is, draag je mijn hart

Jij draagt ​​mijn hart, jij draagt ​​mijn dromen

Hand in hand zo ver van hier

Door het donker van de nacht en door de bladeren van de herfst

Ik leef jou, zoals jij mijn hart draagt

Sta me toe om deze droom diep te leven

Terwijl de anderen rondom nog slapen

Ze schreef sprookjes over ongehoorzaamheid

Terwijl het vuur brandde, bezit van hun zielen

Jij draagt ​​mijn hart, jij draagt ​​mijn dromen

Hand in hand zo ver van hier

Door het donker van de nacht en door de bladeren van de herfst

Ik leef jou, zoals jij mijn hart draagt

Ga door... alles is voorbij