A Poem For The Firmament - Elvenking

It’s simply too hard

To blow out all these fragments of star

The dawn never shines

I’m condemned to this eternal night

Fly away, far away

Oh, whence I could feel you whole

There’s a light in your eyes I’ll follow

A spark of endless dreams

There’s a light in your eyes while you’re

Holding me tight it enriches my life, it

Holds me spellbound

It crawls all inside

It’s the wish to back down and hide

Like the calm sea

It’s the haven of forces within

Fly away, far away

Oh, up this path I rode

I was searching for a reason

I lost the thread of tale

Fly away, far away

Oh, whence I could feel you whole

There’s a light in your eyes I’ll follow

A spark of endless dreams

There’s a light in your eyes while you’re

Holding me tight

It enriches my life, holds me spellbound

(DAY: Autumn runes)

On the scars of old runes, thousands of

Forgotten memories and hopes

Are carved in stone, symbols of my childhood

Gone, on the wind floats a dream

And hundreds of my broken promises

And oaths

Taken by the stream, artefacts of what I

Was

Read the signs on the trees

Written by golden leaves

Winds are howling their serenades

Ancient chants singing all the good aims

I betrayed

Another night has passed, and with it all

The fears and dreads are gone

And the shadows have faded

Clouds are leaving the sky, the horizon

Point out new ways to be found

There is always a trail to follow, and it will

Take you home

Follow all the scents

Before light passes away

Long before the shadows fall

As covering miles in the distance

You will see

What you searched

You will catch sight of your dreams

Dwelling forevermore, wander aimlessly

It’s the fatal falling, on the path we

Choose

We’re searching for answers

That never appear

We’re searching for lands beyond

All limits, we’re falling!

Millions of emotions (have) passed

Through my heart since I’m on this Earth

But the ones that remain are the ones

We’re living for

(Repeat Bridge & Chorus)

(Solos: Aydan, Jarpen, both)

(TWILIGHT: The chant of the first snow)

It’s the sweetest Night of all

It’s a moment that lengthens

To eternity and more

While the flakes soundless will fall

I hear the sound of laugther

Coming from so high above

And the promise once made

Now it’s broken

The curtain slowly falls

On the angel that kissed me

It’s the Night of cruel remorse

It remains only a distant memory

Of things undone

A return to innocence

A travel back in time when everything

Seems clear and pure

And the promise once made

Now it’s broken

The curtain slowly falls

On the angel that kissed me

(DEEP NIGHT: The Dreamcurse)

Cursed, cursed

That lone and threadlike figure

So shapelessly unbounded

Will haunt that empty jar

That is me

Cursed, cursed

I’m deep into transparency

A dreamy spiral staircase

A voice, a whisper echo in the gloom

Cursed (cursed), cursed (cursed)

I sharpen all my sleeping senses

Encircle my own wish

I’ll never die!

Cursed, cursed

A gloomy sense of sadness

Impaled my arid heart

To the sceptre of melancholy

Cursed (cursed), cursed (cursed)

On the stroke of my halfhour

The token has been shown

Eternal wearing the Red Death masque!

Thousand ways of living

In the end (I) got my reward

I don’t feel alone no more

Fly away, far away

Oh, up this path I rode

I was searching for a reason

I lost the thread of tale

Fly away, far away

Oh, whence I could feel you whole

There’s a light in your eyes I’ll follow

A spark of endless dreams

There’s a light in your eyes

While you’re holding me tight

It enriches my life, holds me spellbound

…and finally is day again…

On the scars of old runes, thousands of

Forgotten memories and hopes

Are carved in stone

Symbols of my childhood gone

On the wind floats a dream and hundreds

Of my broken promises and oaths

Taken by the stream

Artefacts of what I was

Read the signs on the trees

Written by golden leaves

Winds are howling their serenades

Ancient chants singing all the good aims

I betrayed

It’s the fatal falling

On the path we choose

We’re searching for answers

That never appear

We’re searching for lands beyond

All limits, we’re falling!

Het is gewoon te moeilijk

Om al deze fragmenten van de ster uit te blazen

De dageraad schijnt nooit

Ik ben veroordeeld tot deze eeuwige nacht

Vlieg weg, ver weg

Oh, vanwaar ik je heel kon voelen

Er is een licht in je ogen, ik zal volgen

Een vonk van eindeloze dromen

Er is een licht in je ogen terwijl je bent

Als je me stevig vasthoudt, verrijkt het mijn leven, het

Houdt me betoverd

Het kruipt allemaal naar binnen

Het is de wens om terug te gaan en te verbergen

Zoals de kalme zee

Het is de haven van krachten binnenin

Vlieg weg, ver weg

Oh, op dit pad heb ik gereden

Ik zocht naar een reden

Ik ben de draad van het verhaal kwijt

Vlieg weg, ver weg

Oh, vanwaar ik je heel kon voelen

Er is een licht in je ogen, ik zal volgen

Een vonk van eindeloze dromen

Er is een licht in je ogen terwijl je bent

Houd me stevig vast

Het verrijkt mijn leven, houdt me betoverd

(DAG: Herfst runen)

Op de littekens van oude runen, duizenden

Vergeten herinneringen en hoop

Zijn in steen gehouwen, symbolen van mijn jeugd

Weg, op de wind drijft een droom

En honderden van mijn gebroken beloften

en eden

Genomen door de stroom, artefacten van wat ik

Was

Lees de borden aan de bomen

Geschreven door gouden bladeren

Winden huilen hun serenades

Oude gezangen die alle goede doelen zingen

ik heb verraden

Er is weer een nacht voorbij, en daarmee alles

De angsten en angsten zijn weg

En de schaduwen zijn vervaagd

Wolken verlaten de lucht, de horizon

Wijs op nieuwe manieren om gevonden te worden

Er is altijd een pad om te volgen, en dat zal ook

Breng je naar huis

Volg alle geuren

Voordat het licht vergaat

Lang voordat de schaduwen vallen

Als kilometers in de verte

Je zult zien

Wat heb je gezocht

Je zult je dromen zien

Voor altijd blijven wonen, doelloos ronddwalen

Het is de fatale val, op het pad dat we

Kiezen

We zoeken naar antwoorden

die nooit verschijnen

We zoeken naar landen daarbuiten

Alle limieten, we vallen!

Miljoenen emoties zijn (zijn) verstreken

Door mijn hart sinds ik op deze aarde ben

Maar degenen die overblijven zijn degenen

We leven voor

(Herhaal brug en koor)

(Solo's: Aydan, Jarpen, beide)

(TWILIGHT: het gezang van de eerste sneeuw)

Het is de liefste nacht van allemaal

Het is een moment dat langer wordt

Tot de eeuwigheid en meer

Terwijl de vlokken geluidloos zullen vallen

Ik hoor het geluid van gelach

Komt van zo hoog boven

En de belofte die ooit is gedaan

Nu is het kapot

Het gordijn valt langzaam

Op de engel die me kuste

Het is de Nacht van wrede wroeging

Het blijft slechts een verre herinnering

Van dingen die ongedaan zijn gemaakt

Een terugkeer naar onschuld

Een reis terug in de tijd waarin alles

Lijkt duidelijk en puur

En de belofte die ooit is gedaan

Nu is het kapot

Het gordijn valt langzaam

Op de engel die me kuste

(DEEP NIGHT: De Droomvloek)

Vervloekt, vervloekt

Dat eenzame en draadachtige figuur

Dus vormeloos grenzeloos

Zal die lege pot achtervolgen

Dat ben ik

Vervloekt, vervloekt

Ik ben diep in transparantie

Een dromerige wenteltrap

Een stem, een fluister-echo in de duisternis

Vervloekt (vervloekt), vervloekt (vervloekt)

Ik scherp al mijn slaapzintuigen aan

Omcirkel mijn eigen wens

Ik ga nooit dood!

Vervloekt, vervloekt

Een somber gevoel van verdriet

Mijn dorre hart gespietst

Naar de scepter van melancholie

Vervloekt (vervloekt), vervloekt (vervloekt)

Op slag van mijn halfuur

Het token is getoond

Eeuwig met het Rode Doodsmasker!

Duizend manieren van leven

Uiteindelijk kreeg (ik) mijn beloning

Ik voel me niet meer alleen

Vlieg weg, ver weg

Oh, op dit pad heb ik gereden

Ik zocht naar een reden

Ik ben de draad van het verhaal kwijt

Vlieg weg, ver weg

Oh, vanwaar ik je heel kon voelen

Er is een licht in je ogen, ik zal volgen

Een vonk van eindeloze dromen

Er is een licht in je ogen

Terwijl je me stevig vasthoudt

Het verrijkt mijn leven, houdt me betoverd

...en eindelijk is het weer dag...

Op de littekens van oude runen, duizenden

Vergeten herinneringen en hoop

Zijn in steen gehouwen

Symbolen van mijn jeugd verdwenen

Op de wind drijft een droom en honderden

Van mijn gebroken beloften en eden

Genomen door de stroom

Artefacten van wat ik was

Lees de borden aan de bomen

Geschreven door gouden bladeren

Winden huilen hun serenades

Oude gezangen die alle goede doelen zingen

ik heb verraden

Het is de fatale val

Op het pad dat we kiezen

We zoeken naar antwoorden

die nooit verschijnen

We zoeken naar landen daarbuiten

Alle limieten, we vallen!