Rebirth - Eluveitie

Oh bright sun of the night I lift my eyes up to thee

Oh ye amber golden light let the dark sweep over me

Mighty cauldron, oh nidus

I surrender all to thee

Panacean nothingness when nothing is left

These dreadful shades

Dancing in my dwindling sight

And crying out these hollow words

A straying soul in my scorching flesh

Dying down amid this fucking blaze

My swooning world

Infested by strident cries

In a worship of the void

All vanishing in a dull and distant noise

Oh bright sun of the night I lift my eyes up to thee

Oh ye amber golden light let the dark sweep over me

Mighty cauldron, oh nidus

I surrender all to thee

Panacean nothingness when nothing is left

This was my rebirth

As one with pain and with distress

Sweet surrender in serenity

Will I remember this womb at all?

Will I ever know?

Oh bright sun of the night I lift my eyes up to thee

Oh ye amber golden light let the dark sweep over me

Mighty cauldron, oh nidus

I surrender all to thee

Panacean nothingness when nothing is left

I am not here

I do not last

I am the grain in the earth

I am the wave in the deep sea

I am the softly whispered word

In the murmuring autumn breeze

In front of Antumnos' gate

I beheld the mirror in the lake

Recognize I did not

Nor did I comprehend

Oh bright sun of the night I lift my eyes up to thee

Oh ye amber golden light let the dark sweep over me

Mighty cauldron, oh nidus

I surrender all to thee

Panacean nothingness when nothing is left

This was my rebirth

Oh heldere zon van de nacht, ik hef mijn ogen op naar jou

Oh ja amber gouden licht laat het donker over mij heen vegen

Machtige ketel, oh nidus

Ik geef alles aan u over

Panacee-niets als er niets meer over is

Deze vreselijke tinten

Dansen in mijn afnemende zicht

En het uitschreeuwen van deze holle woorden

Een verdwaalde ziel in mijn verschroeiende vlees

Sterven te midden van deze verdomde vuurzee

Mijn zwijmelende wereld

Geteisterd door schelle kreten

In een aanbidding van de leegte

Alles verdwijnt in een dof en ver geluid

Oh heldere zon van de nacht, ik hef mijn ogen op naar jou

Oh ja amber gouden licht laat het donker over mij heen vegen

Machtige ketel, oh nidus

Ik geef alles aan u over

Panacee-niets als er niets meer over is

Dit was mijn wedergeboorte

Als iemand met pijn en verdriet

Zoete overgave in sereniteit

Zal ik me deze baarmoeder überhaupt herinneren?

Zal ik het ooit weten?

Oh heldere zon van de nacht, ik hef mijn ogen op naar jou

Oh ja amber gouden licht laat het donker over mij heen vegen

Machtige ketel, oh nidus

Ik geef alles aan u over

Panacee-niets als er niets meer over is

Ik ben hier niet

Ik houd het niet vol

Ik ben het graan in de aarde

Ik ben de golf in de diepe zee

Ik ben het zacht gefluisterde woord

In de ruisende herfstbries

Voor de poort van Antumnos

Ik zag de spiegel in het meer

Erken dat ik dat niet deed

Ik begreep het ook niet

Oh heldere zon van de nacht, ik hef mijn ogen op naar jou

Oh ja amber gouden licht laat het donker over mij heen vegen

Machtige ketel, oh nidus

Ik geef alles aan u over

Panacee-niets als er niets meer over is

Dit was mijn wedergeboorte