Quoth The Raven - Eluveitie

I, am the mystery

And I, am the bringer of moonless night

Bear the wisdom arcane

I, harbinger from the burrowed isle

Once you break forth

Hearken the flap of my wings

Haunt your fears

Though you don’t know of my duty to lead

Your path, because I’ll take, you home

To rest in my black wings, enfolding you

I am the icon sublime

The guide on the voyage, clandestine

Sing the verses bewailed

I, torch of the radiant way

Once you step out

Hearken the strokes of my wings

Once you will leave your cocoon

I will be there

Haunt your fears

Though you don’t know of my duty to lead

Your path, because I’ll take, you home

To rest in my black wings, enfolding you

And death will smile his barefaced smile

Initiating your final anguish

It is not before my arrival

That you will be lead to feel the natural serenity of leaving this world…

Hear my wings caressing the wind

Hear my cry

Haunt your fears

Though you don’t know of my duty to lead

Your path, because I’ll take, you home

To rest in my black wings, enfolding you

Ik, ben het mysterie

En ik, ben de brenger van de maanloze nacht

Draag de wijsheid geheimzinnig

Ik, voorbode van het ingegraven eiland

Zodra je doorbreekt

Luister naar het flapperen van mijn vleugels

Achtervolg je angsten

Hoewel je niet weet wat mijn plicht is om te leiden

Jouw pad, want ik neem, jij naar huis

Om te rusten in mijn zwarte vleugels, jou omhullend

Ik ben het sublieme icoon

De gids op de reis, clandestien

Zing de beweende verzen

Ik, fakkel van de stralende weg

Zodra je uitstapt

Luister naar de slagen van mijn vleugels

Zodra je je cocon verlaat

Ik zal er zijn

Achtervolg je angsten

Hoewel je niet weet wat mijn plicht is om te leiden

Jouw pad, want ik neem, jij naar huis

Om te rusten in mijn zwarte vleugels, jou omhullend

En de dood zal zijn blote glimlach glimlachen

Het initiëren van je laatste angst

Het is niet voor mijn aankomst

Dat je de natuurlijke sereniteit zult voelen van het verlaten van deze wereld...

Hoor hoe mijn vleugels de wind strelen

Hoor mijn roep

Achtervolg je angsten

Hoewel je niet weet wat mijn plicht is om te leiden

Jouw pad, want ik neem, jij naar huis

Om te rusten in mijn zwarte vleugels, jou omhullend