Prologue - Eluveitie

When I reminisce about all those years, I see many things.

Life and death

Strung together like the mountains and valleys in which we lived.

There was

Wealth and opulence, but also tribulation and loss.

There was laughter and

Song, and there was also tears

But even more than tears, blood was shed.

And so many were left to their

Unadorned graves, unburied.

But to us, death was but another journey.

And

Close by the darkness through which we strode, there was also light.

The

Light of life and immortality

And after all, when I reminisce about those years, I mostly remember our

Songs.

We sang… as if to drown out the sound of clashing swords, as if

The battle cries fell silent… because war had lost its meaning

Als ik terugdenk aan al die jaren, zie ik veel dingen.

Leven en dood

Aaneengeregen als de bergen en valleien waarin we leefden.

Er was

Rijkdom en weelde, maar ook tegenspoed en verlies.

Er werd gelachen en

Lied, en er waren ook tranen

Maar meer dan tranen, er werd bloed vergoten.

En zo velen werden aan hun lot overgelaten

Onopgesmukte graven, onbegraven.

Maar voor ons was de dood slechts een andere reis.

En

Dichtbij de duisternis waar we doorheen liepen, was er ook licht.

De

Licht van leven en onsterfelijkheid

En tenslotte, als ik herinneringen ophaal aan die jaren, herinner ik me vooral onze

Liedjes.

We zongen... alsof we het geluid van kletterende zwaarden wilden overstemmen, alsof...

De strijdkreten verstomden... omdat oorlog zijn betekenis had verloren