Primordial Breath - Eluveitie

The calling wind on my face

Waving from the summoning of giants

That heals my soul

The virile fragrance of alpine tor

The blowing breath of this fold

That dreams me

Pervading every single nook of existence

Veidon anatlâ

Trireinos koilon monis pantos

Volevos kaion moricus

Ni têrsos tenkos sves nâus-anatia

In litaviâ votno-ûrâ

Mê anatlô

Qe tebô lama deivos skver-ollos

Mumbling breath

Flowing through the loins of my pain

Plashing at the havens

Of homeless sailors

Mooring their soulships at the urgrounds shore

I breathe in

And touch the hand of the all-pervading

Laden with the burden of this life

The barque sails through endless waters

Deep and dark

Yet gestated pristinely and free

Escorting to the biding warmth

Of the womb

«I'm a bard do you not vouchsafe my secrets to slaves

I am a guide a judge if you sow you will labour»

De roepende wind op mijn gezicht

Zwaaiend van het oproepen van reuzen

Dat geneest mijn ziel

De viriele geur van alpine tor

De blazende adem van deze vouw

Dat droomt mij

Doordringt elk hoekje van het bestaan

Veidon anatlâ

Trireinos koilon monis pantos

Volevos kaion moricus

Ni têrsos tenkos sves naus-anatia

In litaviâ votno-ûrâ

Mê anatlô

Qe tebô lama deivos skver-ollos

mompelende adem

Stroomt door de lendenen van mijn pijn

Plonsen in de havens

Van dakloze zeelieden

Hun soulships aanmeren aan de urgrounds-kust

ik adem in

En raak de hand van de allesdoordringende aan

Beladen met de last van dit leven

De bark vaart door eindeloze wateren

Diep en donker

Toch ongerept en gratis geboren

Begeleiden naar de biedende warmte

Van de baarmoeder

«Ik ben een bard, verzeker je mijn geheimen niet aan slaven?

Ik ben een gids een rechter als je zaait, zul je werken»