Зима - Елена Кукарская

Ты соткан из сомненья ночи

В перелеты поезда.

Ты звонишь мне между прочим

С равнодушным «Как дела?»

Столько раз играла в прятки

Разрывая провода.

Столько раз молчала в правду

Отвечая «Нет» и «Да».

Припев:

Зима, зима, зима, зима во мне, зима

Когда ушел ты, замерла вся я.

И душу мою снегом занесло

Тепло и солнце, все с тобой ушло.

Вновь от тебя сбегая, я меняю города

Новый номер набирая, ты меняешь имена

И ее щеки касаясь, нежным ангелом зовя

Будет как снежинка таять, будет кто-то, а не я.

Припев:

Зима, зима, зима, зима во мне, зима

Когда ушел ты, замерла вся я.

И душу мою снегом занесло

Тепло и солнце, все с тобой ушло.

Соло.

Припев:

Зима, зима, зима, зима во мне, зима

Когда ушел ты, замерла вся я.

И душу мою снегом занесло

Тепло и солнце, все с тобой ушло.

Всё с тобой ушло…

Je bent geweven uit de twijfel van de nacht

In treinvluchten.

Je belt me ​​trouwens

Met een onverschillige "Hoe gaat het?"

Zo vaak verstoppertje gespeeld

Draden breken.

Zo vaak stil in waarheid

Antwoorden met "Nee" en "Ja".

Refrein:

Winter, winter, winter, winter in mij, winter

Toen je wegging, bevroor ik allemaal.

En mijn ziel was bedekt met sneeuw

Warmte en zon, alles is weg met jou.

Ik ren weer van je weg, ik verander van stad

Als u een nieuw nummer kiest, wijzigt u de namen

En haar wangen aanraken, haar een zachte engel noemen

Het zal smelten als een sneeuwvlok, er zal iemand zijn, niet ik.

Refrein:

Winter, winter, winter, winter in mij, winter

Toen je wegging, bevroor ik allemaal.

En mijn ziel was bedekt met sneeuw

Warmte en zon, alles is weg met jou.

Solo.

Refrein:

Winter, winter, winter, winter in mij, winter

Toen je wegging, bevroor ik allemaal.

En mijn ziel was bedekt met sneeuw

Warmte en zon, alles is weg met jou.

Alles is weg met jou...