Школьница - Екатерина Семёнова

Вечером в городе

Мираж неоновых огней.

И сейчас, вроде бы,

Ты стал мне ближе и родней.

Я с тобой, как по льду,

По асфальту иду.

Меня ты выслушать сумей.

Школьница,

Я все-таки в душе — все та же школьница.

От обид все так же под лопаткою болит.

Школьница,

Мне так тебе в любви признаться хочется,

Но молва, как мама в поговорке, не велит,

Не велит…

Ночь взмахнет крыльями,

И станет тише и темней.

Знаешь, я — сильная,

Но одиночество сильней.

Но сильней пустота,

Губ сухих немота,

Меня ты выслушать сумей.

Школьница,

Я все-таки в душе — все та же школьница.

От обид все так же под лопаткою болит.

Школьница,

Мне так тебе в любви признаться хочется,

Но молва, как мама в поговорке, не велит,

Не велит…

Маленькой искоркой

Растает в небе самолет.

Верю я искренне,

Что одиночество уйдет.

Белый бант повяжу

И тебя приглашу,

Мы встретим вместе Новый год.

Школьница,

Я все-таки в душе — все та же школьница.

От обид все так же под лопаткою болит.

Школьница,

Мне так тебе в любви признаться хочется,

Но молва, как мама в поговорке, не велит,

Не велит…

Avond in de stad

Mirage van neonlichten.

En nu, zo lijkt het,

Je bent me steeds dierbaarder geworden.

Ik ben met je zoals op ijs

Ik loop over het asfalt.

Je kunt beter naar me luisteren.

Schoolmeisje,

Toch ben ik in mijn hart nog steeds hetzelfde schoolmeisje.

Van wrok doet het nog steeds pijn onder het schouderblad.

Schoolmeisje,

Ik wil zo graag mijn liefde aan jou bekennen,

Maar gerucht, zoals een moeder in een gezegde, bestelt niet,

Vertelt niet...

De nacht zal met zijn vleugels klappen

En het wordt stiller en donkerder.

Je weet dat ik sterk ben

Maar eenzaamheid is sterker.

Maar de leegte is sterker

Droge lippen stomheid,

Je kunt beter naar me luisteren.

Schoolmeisje,

Toch ben ik in mijn hart nog steeds hetzelfde schoolmeisje.

Van wrok doet het nog steeds pijn onder het schouderblad.

Schoolmeisje,

Ik wil zo graag mijn liefde aan jou bekennen,

Maar gerucht, zoals een moeder in een gezegde, bestelt niet,

Vertelt niet...

kleine vonk

Het vliegtuig smelt in de lucht.

ik geloof oprecht

Dat de eenzaamheid zal verdwijnen.

Ik zal een witte strik binden

En ik zal je uitnodigen

We gaan het nieuwe jaar samen vieren.

Schoolmeisje,

Toch ben ik in mijn hart nog steeds hetzelfde schoolmeisje.

Van wrok doet het nog steeds pijn onder het schouderblad.

Schoolmeisje,

Ik wil zo graag mijn liefde aan jou bekennen,

Maar gerucht, zoals een moeder in een gezegde, bestelt niet,

Vertelt niet...