La nuit des maudits - Eddy Mitchell

Je vois un chemin qui se perd

Dans la nuit

Des maudits

Je vois une aiguille qui s’enfonce

Dans le bras

D’un ami

Tu vas mourir un jour aussi

Mon ami

Le maudit

Tu iras vers le grand oubli

Et ton corps

Sera détruit

Ton bras se peuple de piqûres

Qui ressemblent à des blessures

Et quand le matin te réveille

Tu trembles devant le soleil

Pour quelques heures tu es tranquille

Tu échappes

A la ville

Dans quelques heures tu auras peur

D’une aiguille

Dans ton coeur

Ton bras se peuple de piqûres

Qui ressemblent à des blessures

La chambre où tu t’es réfugié

Te verra mourir sans pitié

Je vois un chemin qui se perd

Dans la nuit

Des maudits

Dans la nuit

Des maudits

Dans la nuit

Des maudits

Dans la nuit

Des maudits

Ik zie een weg die verdwaalt

In de nacht

Vervloekt

Ik zie een naald zinken

in de arm

Van een vriend

Jij gaat ook op een dag dood

Mijn vriend

Vervloekt

Je gaat de grote vergetelheid in

En je lichaam

zal vernietigd worden

Je arm zit vol steken

die op wonden lijken

En als de ochtend je wakker maakt

Je beeft voor de zon

Een paar uur ben je stil

jij ontsnapt

In de stad

Over een paar uur ben je bang

Met een naald

In je hart

Je arm zit vol steken

die op wonden lijken

De kamer waar je je toevlucht zocht

Zal je zien sterven zonder genade

Ik zie een weg die verdwaalt

In de nacht

Vervloekt

In de nacht

Vervloekt

In de nacht

Vervloekt

In de nacht

Vervloekt