J'aurai sa fille - Eddy Mitchell

Quand on voit ton père

On ne l’oublie plus

Il y a au cimetière

Des gens qui l’ont bien connu

Mais que peut-il faire

Contre notre amour?

Me chasser, me faire la guerre?

Mais je sais bien qu’un jour

J’aurai sa fille

J’aurai ses chevaux

J’aurai sa fille

Mais il n’aura pas ma peau

Ton père a une pierre

À la place du cœur

Malgré ses colères

Moi, il ne me fait pas peur

Et dans la cuisine

Même s’il dort

Près de sa vieille carabine

Même s’il est le plus fort

Guitare…

Dans un chemin sombre

Pourtant l’autre soir

Surgissant de l’ombre

Il a bien failli m’avoir

Alors, à toutes jambes

J’ai couru vers toi

Tu m’as caché dans ta chambre

Mais cette nuit-là

J’ai eu sa fille

En premier cadeau

J’ai eu sa fille

Un jour, il aura ma peau

Als we je vader zien

We vergeten het niet meer

Er is op de begraafplaats

Mensen die hem goed kenden

Maar wat kan hij doen?

Tegen onze liefde?

Op mij jagen, oorlog tegen mij voeren?

Maar ik weet dat op een dag

Ik zal zijn dochter hebben

Ik zal zijn paarden hebben

Ik zal zijn dochter hebben

Maar hij krijgt mijn huid niet

Je vader heeft een steen

In plaats van het hart

Ondanks zijn woede

Ik, hij maakt me niet bang

En in de keuken

Zelfs als hij slaapt

Bij zijn oude geweer

Ook al is hij de sterkste

Gitaar…

Op een donker pad

Maar de andere nacht

Opkomend uit de schaduw

Hij had me bijna te pakken

Dus op volle snelheid

ik rende naar je toe

Je verborg me in je kamer

Maar die nacht

Ik had zijn dochter

Als eerste cadeau

Ik had zijn dochter

Op een dag zal hij mijn huid hebben