The Trapdoor - Ed Harcourt

On a summer night I took a walk

Out in the fields where the grass snakes hide

Six years old, tall as a chair

Found the trapdoor hidden from sight

Fell into the blackness, seemed like hours

I hit the ground on a sea of skulls

There was no treasure, just stolen souls

Taken years ago down this endless hole

Man must kill to live or quench his thirst

Let’s go back to the source where it first came from

Looked death in the eyes, falling stalactites

Then burnt by a light as angels flew by

Who pulled me back up to the moonlit sky

Covered in dust, it was hard not to cry

Man must kill to live or quench his thirst

Let’s go back to the source where it first came from

Falling through trapdoors wherever I go

Kicking and screaming 'cause nobody knows

There’s always a trapdoor wherever you step

Keep your eyes open, you deserve what you get

Keep your eyes open, you deserve what you get

Keep your eyes open, you deserve what you get

Op een zomeravond maakte ik een wandeling

In de velden waar de ringslangen zich verstoppen

Zes jaar oud, zo groot als een stoel

Vond het luik verborgen uit het zicht

Viel in de duisternis, het leken uren

Ik raakte de grond op een zee van schedels

Er was geen schat, alleen gestolen zielen

Jaren geleden genomen door dit eindeloze gat

De mens moet doden om te leven of zijn dorst te lessen

Laten we teruggaan naar de bron waar het vandaan kwam

Keek de dood in de ogen, vallende stalactieten

Vervolgens verbrand door een licht terwijl engelen voorbij vlogen

Wie trok me terug naar de maanverlichte hemel

Bedekt met stof, was het moeilijk om niet te huilen

De mens moet doden om te leven of zijn dorst te lessen

Laten we teruggaan naar de bron waar het vandaan kwam

Vallen door valluiken waar ik ook ga

Schoppen en schreeuwen want niemand weet het

Er is altijd een luik, waar je ook stapt

Houd je ogen open, je verdient wat je krijgt

Houd je ogen open, je verdient wat je krijgt

Houd je ogen open, je verdient wat je krijgt