Straight Jacket Fashion - Fractured, DYM

The infection paints blame on us

And arising we are face to face

We sleep away the stains and stitches

Silenced forever in conscious embrace

To anyone standing alone who wasn’t

Ready yet your time is neigh

To everyone so cold their cries

Deep inside compassion dies

As we pass this life the cold wind still blows

Calling our name it carries us home

And as the ever famous saying goes

You will reap, reap what you sew

A single memory shines with elegance

So simply deceiving

I’m seeing breathing

I’m caught so far behind nowhere left for me to hide

You will get what you deserve tearing beneath your jaw

De infectie geeft ons de schuld

En als we opstaan, staan ​​we oog in oog

We slapen de vlekken en steken weg

Voor altijd tot zwijgen gebracht in een bewuste omhelzing

Aan iedereen die alleen stond en dat niet was

Klaar maar je tijd is nabij

Aan iedereen die zo koud huilt

Diep van binnen sterft mededogen

Terwijl we dit leven passeren, waait de koude wind nog steeds

Als we onze naam noemen, brengt het ons naar huis

En zoals het altijd beroemde gezegde luidt:

Je zult oogsten, oogsten wat je naait

Een enkele herinnering straalt elegantie uit

Dus gewoon bedriegen

Ik zie ademen

Ik zit zo ver achter dat ik me nergens meer kan verstoppen

Je krijgt wat je verdient onder je kaak te scheuren