Ferryman - Dublin City Ramblers

At Oranmore in the county Galway

One pleasant evening in the months of May

I spied a damsel;

she was young and handsome

Her beauty fairly took my breath away

She worn no jewels, nor costly diamonds

No paint nor powder, no none at all

But she worn a bonnet with ribbons on it

And 'round her shoulders was the Galway shawl

We kept on walking, she kept on talking

'Til her father’s cottage came in to view

Said she, «Come in sir, and meet my father

And play, to please him, 'The Foggy Dew'»

She sat me down beside the hearthstone

I could see her father, he was six feet tall

And soon her mother had the kettle singing

All I could think of, was the Galway shawl

She worn no jewels, nor costly diamonds

No paint nor powder, no none at all

But she worn a bonnet with ribbons on it

And 'round her shoulders was the Galway shawl

I played, 'The Black Bird', 'The Stack of Barley'

'Rodney's Glory' and 'The Foggy Dew'

She sang each note like an Irish linnet

And tears weld in her eyes of blue

'Twas early, early, all in the morning

I hit the road for old Donegal

Said she, «Goodbye sir», she cried and kissed me

But my heart remain with the Galway shawl

She worn no jewels, nor costly diamonds

No paint nor powder, no none at all

But she worn a bonnet with ribbons on it

And 'round her shoulders was the Galway shawl

In Oranmore in het graafschap Galway

Een gezellige avond in de maanden mei

ik zag een jonkvrouw;

ze was jong en knap

Haar schoonheid nam me behoorlijk de adem

Ze droeg geen juwelen, noch kostbare diamanten

Geen verf of poeder, helemaal geen

Maar ze droeg een muts met linten eraan

En om haar schouders was de Galway-sjaal

We bleven lopen, zij bleef praten

'Tot het huisje van haar vader binnenkwam'

Ze zei: "Kom binnen meneer, en ontmoet mijn vader"

En speel, om hem te plezieren, 'The Foggy Dew'»

Ze zette me naast de haardsteen

Ik kon haar vader zien, hij was 1.80 lang

En al snel liet haar moeder de ketel zingen

Het enige wat ik kon bedenken, was de Galway-sjaal

Ze droeg geen juwelen, noch kostbare diamanten

Geen verf of poeder, helemaal geen

Maar ze droeg een muts met linten eraan

En om haar schouders was de Galway-sjaal

Ik speelde 'The Black Bird', 'The Stack of Barley'

'Rodney's Glory' en 'The Foggy Dew'

Ze zong elke noot als een Ierse kneu

En tranen vloeien in haar blauwe ogen

'Het was vroeg, vroeg, allemaal in de ochtend'

Ik ga op pad voor het oude Donegal

Ze zei: «Tot ziens meneer», ze huilde en kuste me

Maar mijn hart blijft bij de Galway-sjaal

Ze droeg geen juwelen, noch kostbare diamanten

Geen verf of poeder, helemaal geen

Maar ze droeg een muts met linten eraan

En om haar schouders was de Galway-sjaal