KŁY - Don&RL9, Cleo, Donguralesko

Sen to kuzyn śmierci

Więc mam sny w pamięci

Widzę w nich ziemię bez nas

Pustka i ruiny miast

Splatamy w korpo na szyi swój sznur

Depczemy ziemię dla złota i skór

Wznosimy mury z tektury i kast

Niesiemy wojnę za ropę i gaz

A gdyby ekran zgasł?

(zgasł)

Co zrobisz z martwych miast?

(miast)

Ile w nas jest kłów, jadu

Pełne gęby nienawiści słów

Gwóźdź wbijasz setny

W lustrze nie ty (nie)

Diabeł mówi, że nie ty (nie)

Od zarania dziejów topimy świat w ogniu i krwi

Litania zbrodni i win, pozłocą w mroku się tli

W oku lśni serce próżni, sieć nie znosi różnic

Nienawiści kuźni, bliźni na bliźniego bluźni

Muzyka miast, nienawiść mas, patrzy na to dr.

Faust

Na murach «Jude raus», tlenu łapie z trudem haust

Ile kłów jest w nas, ile tych słów na wiatr

Wrócił znów ten strach, szczekanie psów po wsiach

Bies ma klucz do szczegółów, człowiek ma zmysł do algebry

Płoną głowy, płoną słowa, płoną katedry

Oni wciąż myślą, że są centrum kosmosu

To nowe stadium idiotów, nie widzą magnum ignotum

Pycha to zwiastun kłopotów, wrócił pastuch narodów

Dyktatura ciemniaków podsyca walki robotów

Ciągną się za włosy, tonąc w bagnie na planszy prastarej gry

Czy to diabeł jest zły, czy my?

Ile w nas jest kłów, jadu

Pełne gęby nienawiści słów

Gwóźdź wbijasz setny

W lustrze nie ty (nie)

Diabeł mówi, że nie ty (nie)

Gniew znów hejtem męci krew

Gotuje w bestii

Zniszczy nas wrogość bez dna

To stan w którym pies zjada psa

Ze strachu nam rosną pazury i kły

Samotni jesteśmy, rodzimy się z tym

A gdyby zostało na ziemi nas stu

I tak byśmy rwali swe gardła na pół

Ile w nas jest kłów, jadu

Pełne gęby nienawiści słów

Gwóźdź wbijasz setny

W lustrze nie ty (nie)

Diabeł mówi, że nie ty (nie)

Slaap is de neef van de dood

Dus ik heb dromen in mijn geheugen

Ik zie de aarde in hen zonder ons

Leegte en stadsruïnes

We vlechten ons touw om onze nek

We betreden de grond voor goud en huiden

Wij bouwen muren van karton en kasten

We voeren oorlog om olie en gas

Wat als het scherm leeg werd?

(ging uit)

Wat ga je doen met de dode steden?

(steden)

Hoeveel hoektanden zijn er in ons, vergif?

Volle monden van haatwoorden

Rijd in de honderdste nagel

In de spiegel, jij niet (nee)

De duivel zegt dat je dat niet doet (nee)

Vanaf het begin der tijden verdrinken we de wereld in vuur en bloed

De litanie van misdaden en schuld, verguld in de duisternis, het smeult

Het hart van de leegte schijnt in het oog, het web verdraagt ​​geen verschil

Haat tegen de smidse, buurman om te lasteren

De muziek van de steden, de haat van de massa, Dr.

Faust

Op de muren van de "Jude Raus" hapt de zuurstof lang

Hoeveel slagtanden zijn er in ons, hoeveel woorden worden naar de wind gestuurd?

De angst kwam terug, de honden blaffen in de dorpen

De duivel heeft de sleutel tot details, de mens heeft gevoel voor algebra

Hoofden staan ​​in brand, woorden staan ​​in brand, kathedralen staan ​​in brand

Ze denken nog steeds dat ze het centrum van de kosmos zijn

Dit is de nieuwe fase van idioten, ze kunnen de magnum ignotum niet zien

Trots is een voorbode van problemen, de herder van naties is teruggekeerd

De onwetende dictatuur voedt de strijd van de robots

Ze trekken aan hun haar, verdrinken in een moeras op het bord van een oud spel

Is de duivel slecht of wij?

Hoeveel hoektanden zijn er in ons, vergif?

Volle monden van haatwoorden

Rijd in de honderdste nagel

In de spiegel, jij niet (nee)

De duivel zegt dat je dat niet doet (nee)

Woede wordt weer geplaagd door haat

Hij kookt in het beest

We zullen vernietigd worden door bodemloze vijandschap

Dit is de toestand waarin de hond de hond opeet

Klauwen en hoektanden groeien uit angst

We zijn eenzaam, we worden ermee geboren

En als er nog honderd van ons op aarde waren

En dus zouden we onze keel doormidden scheuren

Hoeveel hoektanden zijn er in ons, vergif?

Volle monden van haatwoorden

Rijd in de honderdste nagel

In de spiegel, jij niet (nee)

De duivel zegt dat je dat niet doet (nee)