L'onglée - Dominique A

L’onglée saisissait mes doigts

Les immobilisait un à un et rien ne

Put se faire ce jour là

J’avais prévu bien des choses

Et bien des choses ne se produirent pas ce jour là

Où je connus l’onglée

Toi tu m’attendais

Sans trop oser m’attendre

Qu’on te le demande

Sitôt tu répondais

«S'il croit m’avoir

Encore une fois comme ça

Il se trompe, me trompe

Je ne marche pas

D’ailleurs je disparais

Et quelle tête il va faire ?»

Quelle tête je faisais

Et quelles choses entreprendre?

Si je me décide je

Ne m’obéirai pas

N’obéirai pas

A trois je saute?

Non, il est encore tôt

Quoi que je fasse il est

Toujours bien trop tôt

Si tu me retardes

C’est gagné !

Tu n’fais qu’un coup de ton art

Mais ton art est loin de ton coeur

Car dans ton coeur

Je ne donne pas ma part

J’entends ces mots dix à quinze

Fois par jour alors pourquoi me plaindre pourquoi?

Sans que je le demande

Encore l’onglée

Au moment ou tu parles

Je la sens me gagner

«Va donc…» dis-tu

«C'est encore un prétexte

Et je ne marche plus»

Mes mots même s’engourdissent

Et me prennent à partie

J’espère n'être pas seul

Que d’autres doigts sont pris

A trois je saute?

Non, il est encore tôt

Quoi que je fasse

Il sera toujours trop tôt

Sans compter sur toi qui

Me retardes

De nagel greep mijn vingers

Ze een voor een geïmmobiliseerd en niets?

Kan die dag gedaan worden

Ik had veel dingen gepland

En er zijn die dag veel dingen niet gebeurd

Waar ik de nagel kende

Je wachtte op mij

Zonder teveel te durven verwachten

Vraag jou

Zodra je hebt geantwoord

"Als hij denkt dat hij mij heeft"

Weer zo

Hij heeft het mis, hij heeft het mis, ik

ik loop niet

Bovendien verdwijn ik

En welk gezicht gaat hij trekken?"

Wat een gezicht trok ik

En welke dingen te doen?

Als ik een besluit neem, zal ik

Zal me niet gehoorzamen

zal niet gehoorzamen

Om drie uur spring ik?

Nee, het is nog vroeg

Wat ik ook doe, het is

Altijd veel te vroeg

Als je me uitstelt

Het is gewonnen!

Je maakt maar één foto van je kunst

Maar je kunst is ver van je hart

Omdat in je hart

Ik geef mijn deel niet

Ik hoor deze woorden tien voor vijftien

Keer per dag dus waarom klagen waarom?

Zonder dat ik het vraag

Weer de nagel

terwijl je spreekt

Ik voel dat ze me wint

"Ga verder..." zeg je

"Het is een ander voorwendsel"

En ik loop niet meer"

Mijn woorden worden gevoelloos

En neem me mee naar de taak

Ik hoop dat ik niet de enige ben

Dat andere vingers worden genomen

Om drie uur spring ik?

Nee, het is nog vroeg

Wat ik ook doe

Het zal altijd te vroeg zijn

Zonder op jou te rekenen wie

hou me tegen