Ce geste absent - Dominique A

Quand elle est arrivée

L’aubette est une épave

De nuits gâchées

A feindre d'être sans entraves

A mimer la joie de l’ivresse

Sous les rires de feux de détresse

Qui ne s'éteignent jamais vraiment

Ce soir, tu m’as vu autrement

A cause d’un moment

D’une éclipse

D’un geste retenu

Il aurait mieux valu

Même un faux mouvement

Même un regard froissé

Plutôt que ce geste évité

Ce geste absent

Nous nous sommes tout permis

Nous nous somme lâchés

Nous avons ri de voir la nuit nous chasser

De l’entendre courir après nous essoufflées

Mais un instant, ton rire

A dérapé, j’ai vu ta peine

J’ai continué à rire quand même

Et je t’ai perdu sur le champ

A cause d’un moment

D’une éclipse

D’un geste retenu

Il aurait mieux valu

Même un faux mouvement

Même un regard froissé

Plutôt que ce geste évité

Ce geste absent

Quand elle est arrivée

L’aubette est une épave

Un rire figé

Comme une blessure sur un visage

Un rire sans joie passé l’ivresse

Où brulent des feux de détresse

Tu me regardes étrangement

Ce soir tu m’as vu autrement

A cause d’un moment

D’une éclipse

D’un geste retenu

Il aurait mieux valu

Même un faux mouvement

Même un regard froissé

Plutôt que ce geste évité

Ce geste absent

(Dank an dimdamdom für den Text)

Toen ze aankwam

Het asiel is een wrak

Verspilde nachten

Om te doen alsof je ongebonden bent

Om de vreugde van dronkenschap na te bootsen

Onder het gelach van gevarenlichten

die nooit echt uitgaan

Vannacht zag je me anders

Vanwege een moment

Van een zonsverduistering

Met een ingehouden gebaar

Het zou beter zijn geweest

Zelfs een verkeerde zet

Zelfs een gerimpelde blik

In plaats van dit gebaar vermeden

Dit afwezige gebaar

We hebben onszelf alles toegestaan

We kwamen los

We lachten om de nacht die ons achtervolgde

Om hem buiten adem achter ons aan te horen rennen

Maar wacht even, je lach

gleed uit, ik zag je pijn

Ik bleef echter lachen

En ik verloor je ter plekke

Vanwege een moment

Van een zonsverduistering

Met een ingehouden gebaar

Het zou beter zijn geweest

Zelfs een verkeerde zet

Zelfs een gerimpelde blik

In plaats van dit gebaar vermeden

Dit afwezige gebaar

Toen ze aankwam

Het asiel is een wrak

Een bevroren lach

Als een wond op een gezicht

Een vreugdeloze lach voorbij de dronkenschap

Waar de alarmlichten branden

Je kijkt me vreemd aan

Vannacht zag je me anders

Vanwege een moment

Van een zonsverduistering

Met een ingehouden gebaar

Het zou beter zijn geweest

Zelfs een verkeerde zet

Zelfs een gerimpelde blik

In plaats van dit gebaar vermeden

Dit afwezige gebaar

(Dank an dimdamdom für den Text)