Natten loftet sitt tunge ansikt - Dismal Euphony

Hyt over kalde tkers gys

steg vakker song fra alvers sal

skogkledde ser i mnelys

vandret hen gjennim ukjent dal

I grnne dyp, bak mrke trr

langs dunkle stier, slyngende

Huldresltt i nattens slr

langt der borte, syngende

Mnen speilte seg i dype tjern i skogen

Elven kastet seg i foss nedover fjellsiden

Dype fjorder omkranset av ruvende fjell

vket stille i natten

Natten lftet sitt tunge ansikt

over skogens gripende armer

Dens dystre yne, grtende

stirret srgmodig i mine.

Hyt over koude tkers huiveren

roos prachtig lied uit alvers hall

bosachtige uitstraling in maanlicht

dwaalde door onbekende vallei

In groen diep, achter donkere bomen

langs donkere paden, kronkelend

Huldresltt in de nachtelijke slr

ver daarginds, zingend

De maan werd weerspiegeld in diepe vijvers in het bos

De rivier stortte zich in een waterval langs de berghelling

Diepe fjorden omringd door torenhoge bergen

's nachts rustig wakker geworden

De nacht tilde zijn zware gezicht op

over de grijparmen van het bos

Zijn sombere ogen, huilend

staarde verdrietig in de mijne.