Ekko - Dismal Euphony

Ekko i det hye fjell

hvem er du?-

Hvorfor skjuler Du ditt ansikt?

Hvorfor svarer Du og skremmer

meg med mrkets gru?

En gang p sin ville ferd

kom han til en kroket sti

over stygge bratte uren

Tker svevde tunge, bleke

om de klamme klippevegger.

Ensom i den dype dal

sorgen strmmer inn med velde

Kalde, klamme tketrer

dryppet stilt fra svarte fjellet

Hyt til taket, trangt til veggen,

triste toner klinget dypt.

Ensom, ensom var hans sjel,

ensom i den tause dal.

Selv i fjellets dype hule

fantes ingen fred og glemsel,

graven var for stor og vid.

Tungt han bar ei br av lengsel

mot mrknede sjelers sal.

Opp imot i nkne vegger

skrek det fra hans bleke ansikt:

Er da livet bare sorg?

Tungt ifra det mrke gjemme

svarte der en lukket stemme:

Bare Sorg.

Stille

Ser dine tanker

Et bad i tke og blod

Del mitt kjaerlighets

ingenting

Jeg er bare mnens,

den erneste

Smak mine ord

Sirkelens pning har fredens uro

Jeg famler bak lyset

jeg klatrer i garnet som er grtt

Av gr tke p solens rygg

(Music by Austrheim &Asbjorn)

(Arranged by Austrheim)

(The poem is based upon Theodor Kittelsens Ekko)

(Completed by Keltziva &Austrheim)

Echo in de hoge bergen

wie ben jij?-

Waarom verberg je je gezicht?

Waarom antwoord je en schrik je?

mij met de horror van het merk?

Eenmaal op zijn wilde reis

hij kwam op een krom pad

over lelijk steil onrein

Tker zweefde zwaar, bleek

over de klamme rotswanden.

Eenzaam in de diepe vallei

verdriet stroomt met kracht naar binnen

Koude, klamme wolken

droop stilletjes van de zwarte berg

Cabine tot aan het plafond, smal tot aan de muur,

droevige tonen klonken diep.

Eenzaam, eenzaam was zijn ziel,

eenzaam in de stille vallei.

Zelfs in de diepe grot van de berg

er was geen vrede en vergetelheid,

het graf was te groot en te breed.

Zwaar droeg hij een last van verlangen

tegen de hal van gemarkeerde zielen.

Tegen in kale muren

schreeuwde het van zijn bleke gezicht:

Is het leven alleen maar verdriet?

Zwaar uit de donkere huid

antwoordde met gesloten stem:

Gewoon verdriet.

Rustig

Zie je gedachten

Een bad van mist en bloed

Deel mijn liefde

niets

ik ben gewoon mnens,

de erneste

Proef mijn woorden

De opening van de cirkel heeft de onrust van vrede

Ik tast achter het licht

Ik klim in het net dat grijs is

Van grijs dak op de achterkant van de zon

(Muziek van Austrheim & Asbjorn)

(Gearrangeerd door Austrheim)

(Het gedicht is gebaseerd op Theodor Kittelsens Ekko)

(Aangevuld door Keltziva & Austrheim)