Mistrust - Die Verbannten Kinder Evas

My thoughts are wingd’d with hopes, my hopes with love.

Mount love under the moons’s night… the moon in clearest night.

And say as she doth in the heavens move,

In earth so wanes my delight, so wanes and waxeth delight.

And you-u my thoughts, that my mistrust do carry.

If for mistrust my mistress do you blame.

Say though you alter, yet you do not vary,

As she doth change and yet remain the same.

If she for this, with clouds do mask her eyes.

And make the heavens dark with her disdain.

With windy sights, disperse them in the skies,

Or with thy tears dissolve them into rain.

Mijn gedachten zijn gevleugeld met hoop, mijn hoop met liefde.

Zet liefde op onder de nacht van de manen... de maan in de helderste nacht.

En zeg zoals ze in de hemel beweegt,

In de aarde neemt zo mijn vreugde af, zo neemt af en neemt de vreugde af.

En jij-u mijn gedachten, die mijn wantrouwen dragen.

Als je mijn meesteres wantrouwt, geef je dan de schuld.

Zeg hoewel je verandert, maar je verandert niet,

Zoals ze verandert en toch dezelfde blijft.

Als ze hiervoor, met wolken haar ogen maskeert.

En maak de hemel donker met haar minachting.

Met winderige bezienswaardigheden, verspreid ze in de lucht,

Of met uw tranen lost u ze op in regen.