Lass los - Die Toten Hosen

Wir haben lang genug geweint,

doch manchmal tut’s noch weh.

Hin und wieder ein leiser Schrei,

frag' mich, ob’s dir auch so geht.

Wenn ich an dich denke,

denk auch an unsere Dämonen.

Hoff, sie sind zu schwach,

um uns noch mal zu holen.

Ich kann dein neues Leben akzeptieren,

will nur ein Friedensgespräch.

Treffen uns in einem kleinen Café,

an dem keine Erinnerung klebt.

Du gehst direkt in Stellung,

verhältst dich wie mein Feind

Sind uns so fremd,

die Luft ist dünn und kalt.

Lass los und komm in meine Arme!

Gib mir 'nen Kuss und halt mich noch einmal!

Als einen Beweis, dass wir vergeben können

und unser Ende kein Scherbenhaufen war.

Unser Glück ist so schnell weggebrannt,

nachdem der Streit begann.

«Diese Liebe hält ein Leben lang»,

wir glaubten beide dran.

Haben gedacht, dass wir unsterblich sind,

die Welt gegen uns zwei.

Ein Gefühl,

das uns für immer bleibt.

Lass los und komm in meine Arme!

Gib mir 'nen Kuss und halt mich noch einmal!

Lass uns in Freundschaft auseinandergehen

und nur mitnehmen, was gut und wertvoll war.

Die 100.000 Teile von unserem Puzzlespiel,

die bekommen wir nie wieder zusammen.

Wir begraben unsere Träume, geben uns ein neues Ziel,

fangen ohne uns noch mal von vorne an.

Lass los und komm in meine Arme!

Gib mir 'nen Kuss und halt mich noch einmal!

Als einen Beweis, dass wir vergeben können

und unser Ende kein Scherbenhaufen war.

Lass uns in Freundschaft auseinander gehen

und liebe mich ein allerletztes Mal!

Ein letztes Mal!

We hebben lang genoeg gehuild

maar soms doet het nog steeds pijn.

Af en toe een flauwe kreet,

vraag me of je hetzelfde voelt.

Als ik aan je denk,

denk ook aan onze demonen.

hoop dat ze te zwak zijn

om ons weer te krijgen.

Ik kan je nieuwe leven accepteren

wil gewoon een vredesgesprek.

Ontmoet ons in een klein café

waar geen geheugensticks zijn.

Je gaat direct in positie

gedraag je als mijn vijand

Zijn zo vreemd voor ons

de lucht is dun en koud.

Laat los en kom in mijn armen!

Geef me een kus en houd me nog een keer vast!

Als een bewijs dat we kunnen vergeven

en ons einde was geen puinhoop.

Ons geluk was zo snel weggebrand

nadat de ruzie begon.

"Deze liefde duurt een leven lang"

we geloofden er allebei in.

dacht dat we onsterfelijk waren

de wereld tegen ons twee.

Een gevoel,

dat blijft voor altijd bij ons.

Laat los en kom in mijn armen!

Geef me een kus en houd me nog een keer vast!

Laten we deel uitmaken van vriendschap

en alleen nemen wat goed en waardevol was.

De 100.000 stukjes van onze legpuzzel,

we krijgen ze nooit meer bij elkaar.

We begraven onze dromen, geven onszelf een nieuw doel,

helemaal opnieuw beginnen zonder ons.

Laat los en kom in mijn armen!

Geef me een kus en houd me nog een keer vast!

Als een bewijs dat we kunnen vergeven

en ons einde was geen puinhoop.

Laten we deel uitmaken van vriendschap

en hou nog een laatste keer van me!

Een laatste keer!