Im Meer - Die Toten Hosen

Ganz weit weg, da draußen im Meer

Rudert jemand mit seinen Armen

Sieht aus als ob er gerade ertrinkt

Was können wir von hier aus tun?

Wie kommt er überhaupt dorthin?

Es ist eiskalt da drin

Und warum musste er unbedingt

Ins tiefe Wasser gehen?

Es war ein dummer Fluchtversuch

Nur um von seiner Insel zu kommen

So, als hätte er nicht gewusst

Dass er für immer dort bleiben muss

Weil jeder Mensch für sich allein

Auf seiner eigenen Insel bleibt

In dem Gefängnis, das man Wohnung nennt

Und jeden Abend schließen wir uns ein

Bevor wir schlafen gehen

Wir glauben alle, es muss so sein

Weil wir schuldig sind

Wir haben uns selbst angeklagt

Sind unser eigenes Strafgericht —

Lebenslänglich Einzelhaft

Für sie und ihn und dich und mich

Kein Anwalt zur Verteidigung

Kein Kamera-Prozess

Keine Chance auf Bewährung durchzugehen

Jeden Abend schließen wir uns ein

Bevor wir schlafen gehen

Auf unserer Couch sind wir in Sicherheit

Vor der Welt und vor uns selbst

Und irgendwann einmal

Wird uns das Licht ausgemacht

Dann werden wir in ein Loch gelegt

Und es wird Erde drauf gepackt

Wir hinterlassen nur Formalitäten

Und Berge von Papier

Die man aufbewahrt und archiviert

Und dann in die Mülltonne wirft

Dann brauchen wir uns nicht mehr einschließen

Bevor wir schlafen gehen

In unserem Sarg sind wir in Sicherheit

Vor der Welt und vor uns selbst

Ver weg, daar in de zee

Roeit iemand met zijn armen?

Het lijkt erop dat hij nu aan het verdrinken is

Wat kunnen we vanaf hier doen?

Hoe komt hij daar eigenlijk?

Het vriest daarbinnen

En waarom moest hij absoluut?

diep water ingaan?

Het was een domme ontsnappingspoging

Gewoon om van zijn eiland af te komen

Alsof hij het niet wist

Dat hij daar voor altijd moet blijven

Want ieder voor zich

Blijft op zijn eigen eiland

In de gevangenis genaamd een appartement

En elke nacht sluiten we onszelf op

Voordat we gaan slapen

We geloven allemaal dat het zo moet zijn

Omdat we schuldig zijn

We hebben onszelf beschuldigd

Zijn onze eigen strafrechter-

Eenzame opsluiting voor het leven

Voor haar en hem en voor jou en mij

Geen advocaat

Geen cameraproces

Geen kans om door voorwaardelijke vrijlating te gaan

We sluiten onszelf elke nacht op

Voordat we gaan slapen

We zitten veilig op onze bank

Voor de wereld en voor onszelf

En soms

Gaat het licht voor ons uit?

Dan worden we in een gat gestopt

En er is aarde op gepakt

We laten alleen formaliteiten achter

En bergen papier

Welke bewaart en archiveert

En dan in de vuilnisbak gooien

Dan hoeven we ons niet meer op te sluiten

Voordat we gaan slapen

We zijn veilig in onze kist

Voor de wereld en voor onszelf