Petite Banlieusarde - Diam's

Petite banlieusarde, j’ai fait du rap

Pour me libérer du mal

J’aurai pu finir à la MAF

Le cœur criblé de balles

J’ai pris la plume

Pour qu’elle m'éloigne de la mort

Pour que ma mère n’aille pas à la morgue

Pleurer sur mon sort, ouais

Je suis dure, mais sincère

Moi j'étais seule et sans frère

Fallait être sûre, fallait assurer sans père

Petite banlieusarde

Je reste fascinée par les armes

Fascinée par Manny, Ginger et Sam

Moi c’est mon monde

Et je ne suis pas un cas à part

Je m’accapare le droit

De rêver de baraque et de barres

Je rêve d'être née quelque part

En fait, merde, je me perds

Métissée, je reste le cul entre deux chaises

Mais qui suis-je

Pour qu’on m’applaudisse ou me déteste?

Qu’ai-je fait pour qu’on me teste?

Qu’ai-je fait pour qu’on me blesse?

Seule, je n’ai que le rap

Et personne ne peut m’en vouloir

D’avoir apprécié la gloire

Ne serait-ce que pour un soir

Ex-petite fille invisible

Accroupie dans un coin de la cuisine

L’oreille dévorée par la rime

Je la voulais ma vie de rêve

Loin de la vie de merde de ma mère

Pleurant sous les rappels du système

Entre le shit, les guns et les flics

J’ai préféré le titre, le sun et les chiffres

Mais bien sûr j’ai fini seule

Seule avec ma plume

Rêvant d’une vie plus qu’alléchante

Allez, chante ta putain de peine

Et que les gens la ressentent

Car les gens me ressemblent

Dans le fond, les gens saignent

Je le sais, dans le fond les gens s’aiment

Y a du mal-être dans l’air

On m’a prise pour une merde

On m’a jugée sur mon paraître et ma verve

Mais derrière mes fautes de grammaire

Y avait de la rage

Messieurs, mesdames, je vous le jure

J’avais des tubes dans mon cartable

J’ai vite compris qu’on me prenait pour une conne

Autant mes profs que mes potes

Une petite blanche dans le hip-hop

Alors je m’exprime

Mais je reste sur la défensive

Depuis que j’ai rencontré l’amour

Avec du sang plein les gencives

Alors ouais, je vends des disques

Ouais j’ai de la thune

Mais j’ai cette putain de cicatrice qui me perturbe

Rien à foutre d'être une star

D’attendre que le temps passe

Elles s'éteignent les stars

Un jour ou l’autre, on les remplace

Moi je veux du long terme, soyons clairs

Tous ces putains de disques d’or

Ne me rendront pas mon père

Mais je les aime, toutes ces unes de magazines

Car pour une fois dans sa vie

Ma mère est fière de sa gamine

Ma mère, je l’aime à en mourir

Mais je sais pas lui dire

Alors je lui dédie des titres sur mes disques

Je sais pas me blottir dans ses bras

J’aimerais, mais j’y arrive pas

C’est trop rare et ça se fait pas

M’man, tu sais, aujourd’hui je ne suis pas guérie

Malgré ces rimes

Elle est à toi ma Victoire de la Musique

M’man, t’as porté le monde

Sur tes épaules pour ta môme

Repose-toi, je m’occupe de ton trône

À toutes ces mères qui en bavent jour après jour

Une petite banlieusarde vous adresse tout son amour

Méditerranéenne

Sans la famille, c’est plus la même

Chez nous, c’est beau comme on s’aime

Et le respect, c’est dans les gènes

Je reste jeune et insouciante, je joue avec la vie

J’aime la nicotine et j’aime Paris la nuit, ouais

Il y a les kebabs, les troquets et les bois

De l’autre côté, y a les armes, la coke et les femmes

Moi, j’ai pas besoin d’amphètes

Ni de ta poudre dans le zen

Je reste de celles qui restent saines

Que je le veuille ou non

J’suis qu’une petite banlieusarde

Ça s’entend quand je parle

Ça se devine quand je me sappe

Mais je suis fière de pouvoir régler l’addition

Et étonnée de voir ma tête à la télé chez Ardisson

Je reste une môme, moi

Je ne rêvais que de freestyles

De déchirer le mic, mais pas de me voir dans le journal

Nan, je voulais monter sur scène

Parce que j’aimais le show

Parce que j’aimais les woh-yo (Woh-yo-yo-yo)

Adolescente, je n’avais que ma chambre

Pour rêver d’avoir la chance

Que les gens, un jour, me chantent

Je rappais vite, je rappais grave, je rappais fort

Et puis après, c'était le speed

Pour ne pas rater les transports

RER B, zone 5, Orsay-Ville

Bus 03, direction «Carrefour — Les Ulis «Durant des années, je n’ai fait que des allers-retours

Crois-moi t’es très loin du mouv'

Quand t’habites à Mondétour

Je ne regrette rien

Je n’avais pas ma place aux Beaux-Arts

Et puis, je n’aurai pas eu la chance

De rencontrer BlackMozart

J’oublie rien de tous ces featurings que j’ai faits

De toutes ces rimes que j’ai suées

De tous ces riffs que j’ai tués

D’ailleurs pas même le succès n’a freiné mes ardeurs

J’ai toujours kiffé être invitée par des rappeurs

Avec ou sans disque de platine en fonction du feeling

Je serai toujours active sur mixtapes et compils

Parce que j’ai le rap dans le sang, le rap m’a bercé

Le rap m’a percé au plus profond de moi, tu le ressens?

Moi j’ai que ça, j’ai pas le bac

J’ai qu’un niveau de troisième

Mais malgré mes échecs scolaires

Ma nouvelle vie est une croisière

Et dire que je rêvais juste de passer sur les ondes

Dix ans après, j’ai presque fait le tour du monde

Ma vie c’est du partage, des souvenirs et du voyage

C’est des barres de rires

Mais aussi parfois des dérapages

C’est l’Algérie, le Maroc, la Tunisie, le Sénégal

La Suisse, la Belgique, le Canada, la Guyane

C’est la Guadeloupe, la Martinique

Le Gabon et l’Allemagne

La Réunion, la Corse, l’Italie, le Portugal

C’est l’Espagne et toutes ces villes

De province française

Qui m’ont accueillie les bras ouverts

Pour me voir en concert

Petite banlieusarde, loin des strass

Tout près de l’impasse

Sans le rap, j’aurai sûrement fini buvant la tasse

Aujourd’hui j’hallucine, je file de ville en ville

DJ Dimé aux platines et la tournée nous enivre

Ma vie, c’est mon rap et mon rap c’est un message

Mon rap c’est un respect

C’est un Posca, et puis un lettrage

Mon rap c’est du piano

C’est des notes blanches et noires

C’est des tonnes et des tonnes

Et des tonnes d’encre noire

Mon rap, c’est ma raison de vivre

C’est ma raison de dire au monde

Que quand on veut, on y arrive

Malgré les zones d’ombres

Et j’suis contente quand un jeune s’en sort

Qu’il montre l’exemple dans le biz

Les études ou le sport

Génération 80, on n’a pas fini de parler, non

Vous marrez pas, on n’a pas fini de brasser

C’est pas facile de s’adapter à toutes ces évolutions

Nos revendications ne passeront pas sans révolution

Pour preuve, tous nos gimmicks

Se pointent en tête des hits

Détrônent la variète et ramènent même

Du chiffre aux maisons de disques

Petite banlieusarde, au-delà de la musique

J’ai surtout rencontré l’amour du public

Aujourd’hui, je lui dois tout

Ce que je viens de vous décrire

Mes moments fous, mes voyages

Et tout ce que j’ai au fond des tripes

Mon public à l’heure qu’il est me ronge et m’obsède

J’ai peur de retourner dans l’ombre

De pas faire d’autre scène

J’ai peur que ma plume ne plaise plus

De n'être qu’une artiste de plus

Qu’on renverra à la rue

J’ai peur d’avoir rêvé de carrière, et d’avoir échoué

D’avoir à regarder en arrière

Et de me dire: «Mais qu’ai-je fait?

"

On est le 13 septembre, il est sept heures du mat'

Et j’ai mon texte sous les yeux

Après tout ce temps, j’avais besoin de vider mon sac

Et tout d’un coup, je me sens mieux

Quoiqu’il arrive, je garderai que le meilleur de tout ça

Peu importe l’avenir

C’est tout ce que je sais faire, moi

Je rappe, je rappe

Je rappe, je rappe

Je rappe, je rappe

Je rappe, je rappe

Je rappe, je rappe

Je rappe, je rappe

Je rappe, je rappe

Je rappe, je rappe

Je rappe, je rappe

C’est tout ce que je sais faire

Moi je rappe

Kleine voorstad, ik klopte

Om mij te bevrijden van het kwaad

Ik had bij de MAF kunnen belanden

Hart vol kogels

ik nam de pen

Om me weg te houden van de dood

Zodat mijn moeder niet naar het mortuarium gaat

Huil om mijn lot, yeah

Ik ben stoer maar oprecht

Ik was alleen en broerloos

Moest zeker zijn, moest zeker zijn zonder vader

kleine buitenwijk

Ik blijf gefascineerd door wapens

Gefascineerd door Manny, Ginger en Sam

Ik, het is mijn wereld

En ik ben geen speciaal geval

ik neem rechts

Om te dromen van hutten en bars

Ik droom ervan ergens geboren te worden

Sterker nog, verdomme, ik ben verdwaald

Gemengd, ik blijf de kont tussen twee stoelen

Maar wie ben ik?

Toegejuicht of gehaat worden?

Wat heb ik gedaan om me te laten testen?

Wat heb ik gedaan om gewond te raken?

Alleen, ik heb alleen rap

En niemand kan mij de schuld geven

Om van de glorie te hebben genoten

Al was het maar voor één nacht

Onzichtbare ex-kleindochter

Gehurkt in een hoek van de keuken

Oor verslonden door rijm

Ik wilde mijn droomleven

Weg van het kutleven van mijn moeder

Huilen onder de herinneringen van het systeem

Tussen de hash, de wapens en de politie

Ik gaf de voorkeur aan de titel, de zon en de cijfers

Maar ik eindigde natuurlijk alleen

Alleen met mijn pen

Dromen van een meer dan aantrekkelijk leven

Kom op, zing je verdomde pijn

En mensen voelen het

Omdat mensen op mij lijken

Op de achtergrond bloeden mensen

Ik weet diep van binnen dat mensen van elkaar houden

Er hangt verdriet in de lucht

Ze hielden me voor de gek

Ik werd beoordeeld op mijn uiterlijk en mijn verve

Maar achter mijn grammaticale fouten

Er was woede

Heren, dames, ik zweer het u

Ik had buizen in mijn tas

Ik begreep al snel dat ik voor een idioot werd gehouden

Zowel mijn leraren als mijn vrienden

Een klein wit meisje in hiphop

Dus ik druk mezelf uit

Maar ik blijf in de verdediging

Sinds ik liefde heb gevonden

Met bloed in het tandvlees

Dus ja, ik verkoop platen

Ja ik heb geld

Maar ik heb een verdomd litteken waar ik last van heb

Geef geen fuck om een ​​ster te zijn

Wachten tot de tijd voorbij is

Ze gaan de sterren uit

Vroeg of laat vervangen we ze

Ik wil lange termijn, laten we duidelijk zijn

Al die verdomde gouden platen

Zal me mijn vader niet teruggeven

Maar ik hou van ze, al die tijdschriftomslagen

Want voor één keer in zijn leven

Mijn moeder is trots op haar kind

Mijn moeder, ik hou van haar tot de dood

Maar ik weet niet hoe ik het haar moet vertellen

Dus ik draag liedjes aan hem op in mijn platen

Ik weet niet hoe ik me in zijn armen moet nestelen

Ik zou wel willen, maar ik kan niet

Het is te zeldzaam en het gebeurt niet

Mam, weet je, vandaag ben ik niet genezen

Ondanks deze rijmpjes

Ze is van jou, mijn overwinning op muziek

Mam, je droeg de wereld

Op je schouders voor je kind

Rust, ik zal voor je troon zorgen

Aan al die moeders die dag in dag uit kwijlen

Een klein meisje uit de voorsteden stuurt je al haar liefde

mediterraan

Zonder de familie is het niet hetzelfde

Bij ons is het mooi hoe we van elkaar houden

En respect zit in de genen

Ik blijf jong en zorgeloos, ik speel met het leven

Ik hou van nicotine en ik hou van Parijs 's nachts, ja

Er zijn de kebabs, de troquets en de bossen

Aan de andere kant zijn geweren, coke en vrouwen

Ik, ik heb geen amfeten nodig

Noch je poeder in zen

Ik blijf van degenen die gezond blijven

Of ik het nu leuk vind of niet

Ik ben gewoon een kleine buitenwijk

Je hoort het als ik praat

Het kan worden geraden als ik mezelf ken

Maar ik ben er trots op dat ik de rekening kan betalen

En verrast om mijn gezicht op tv te zien bij Ardisson

Ik blijf een kind, ik

Ik droomde alleen van freestyles

Om de microfoon te rippen, maar me niet in de krant zien

Nee, ik wilde het podium op

Omdat ik de show leuk vond

Want ik hield van woh-yo's (Woh-yo-yo-yo)

Als tiener had ik alleen mijn kamer

Om te dromen dat je geluk hebt

Op een dag zingen mensen voor mij

Ik rapte snel, ik rapte hard, ik rapte hard

En daarna was het de snelheid

Om ontbrekend vervoer te voorkomen

RER B, zone 5, Orsay-Ville

Bus 03, richting "Carrefour - Les Ulis "Jarenlang ging ik alleen heen en weer

Geloof me, je bent erg ver van de beweging

Wanneer je in Mondetour woont

ik heb nergens spijt van

Ik had geen plaats op de Beaux-Arts

En dan had ik de kans niet gehad

Om BlackMozart te ontmoeten

Ik vergeet niet al deze functies die ik deed

Van al deze rijmpjes heb ik gezweet

Van al deze riffs die ik heb vermoord

Trouwens, zelfs succes heeft mijn enthousiasme niet getemperd

Ik vond het altijd leuk om uitgenodigd te worden door rappers

Met of zonder platina schijf afhankelijk van het gevoel

Ik zal altijd actief zijn op mixtapes en compilaties

'Want ik heb rap in mijn bloed, rap rockte me

Rap doorboorde me diep van binnen, voel je het?

Ik heb alleen dat, ik heb niet het baccalaureaat

Ik heb alleen een derde niveau

Maar ondanks mijn school mislukkingen

Mijn nieuwe leven is een cruise

En zeg dat ik er gewoon van droomde om in de lucht te zijn

Tien jaar later ben ik bijna de wereld rond geweest

Mijn leven draait om delen, herinneringen en reizen

Het zijn lachbars

Maar ook wel eens slippen

Het is Algerije, Marokko, Tunesië, Senegal

Zwitserland, België, Canada, Guyana

Dit is Guadeloupe, Martinique

Gabon en Duitsland

Réunion, Corsica, Italië, Portugal

Dit is Spanje en al deze steden

Uit de Franse provincie

Wie heeft mij met open armen ontvangen

Om mij in concert te zien

Kleine suburbaniet, ver van de strass-steentjes

Bijna doodlopend

Zonder de rap zou ik waarschijnlijk de beker opdrinken

Vandaag ben ik aan het hallucineren, ik ga van stad naar stad

DJ Dimé op de decks en de tour bedwelmt ons

Mijn leven is mijn rap en mijn rap is een boodschap

Mijn rap is respect

Het is een Posca, en dan een belettering

Mijn rap is piano

Het zijn witte en zwarte tonen

Het is tonnen en tonnen

En tonnen zwarte inkt

Mijn rap is mijn reden om te leven

Het is mijn reden om het de wereld te vertellen

Dat wanneer we willen, we er komen

Ondanks de grijze gebieden

En ik ben blij als een jongere langskomt

Laat hem het goede voorbeeld geven in de biz

Studeren of sporten

Generatie 80, we zijn nog niet klaar met praten, nee

Lach niet, we zijn nog niet klaar met brouwen

Het is niet eenvoudig om je aan al deze veranderingen aan te passen

Onze eisen zullen niet slagen zonder een revolutie

Als bewijs, al onze gimmicks

Verschijnen aan de top van de hits

Onttroon variëteit en breng zelfs terug

Van nummers tot platenlabels

Kleine forens, voorbij de muziek

Bovenal ontmoette ik de liefde van het publiek

Vandaag ben ik hem alles schuldig

Wat ik je net heb beschreven

Mijn gekke tijden, mijn reizen

En alles wat ik diep in mijn lef heb

Mijn huidige publiek knaagt aan me en obsedeert me

Ik ben bang om terug te gaan naar de schaduwen

Niet om nog een scène te doen

Ik ben bang dat mijn pen niet meer bevalt

Gewoon een andere artiest zijn

Dat sturen we terug naar de straat

Ik ben bang dat ik droomde van een carrière, en gefaald heb

Om terug te moeten kijken

En om tegen mezelf te zeggen: "Wat heb ik gedaan?

"

Het is 13 september, het is zeven uur in de ochtend

En ik heb mijn tekst voor me

Na al die tijd moest ik mijn tas leegmaken

En ineens voel ik me beter

Wat er ook gebeurt, ik bewaar alleen het beste van alles

Ongeacht de toekomst

Dat is alles wat ik weet hoe te doen

ik rap, ik rap

ik rap, ik rap

ik rap, ik rap

ik rap, ik rap

ik rap, ik rap

ik rap, ik rap

ik rap, ik rap

ik rap, ik rap

ik rap, ik rap

Dat is alles wat ik weet hoe te doen

ik rap