Jal-Uzi - Diam's

J’fais c’que j’ai à faire, garde mon esprit d’guerrière

Les soldats marchent au pas, la garde surveille ses arrières

Les barrières constituent les obstacles les hommes s’tapent pour un bout d’terre

Et les flaques de sang glissent comme la neige en hiver

La jalousie pousse l’homme à détruire les siens

A bas les uzis les synonymes de guerres qui ne riment à rien

Les vauriens pensent dominer les vermines

Mais n’ont rien qui culmine ou s’termine sans ennemis ni victimes

Trop de cimes envers ses similaires

Malgré nos similitudes on s’fait quand même la guerre

Des études sur l’homme démontrent que nous sommes tous communs

Mais comment convaincre à un con qu’on évince pas les man si bien

J’ai comme un pressentiment concernant notre avenir

C’est que les sentiments seront sûrement à bannir

J’admire ceux qui s’contentent de c’q’ils possèdent

Car l’envie de mésentente par la jalousie obsède

Plus aucune aide, c’est chacun pour soi

Les erreurs se succèdent comme les tapes qu’on reçoit

Quelque soit la chance qu’on a on n’profitera jamais du bonheur

Car la jalousie est là

Malgré les galères on s’fait quand même la guerre

Au lieu de se tenir les coudes on s’foudroie tous comme le tonnerre

La jalousie nous braque, nous saisie

Nous pousse à détruire nos semblables jusqu'à l’agonie

Malgré les galères on s’fait quand même la guerre

Au lieu de se tenir les coudes on s’foudroie tous comme le tonnerre

La jalousie nous braque, nous saisie

Nous pousse à détruire nos semblables jusqu'à l’agonie

Quoi que tu es même si c’est minime

On t’envieras toujours c’que t’as car pour l’humain l’envie est le régime

Trop d trop de ces

Car en simulant nous l héro au sommet l héro sublime

L héroisme d une vie plait à tout le monde

Car l envie de ne rien avoir à envier, ouais elle abonde

Y a pas l ombre d une chance que c phénomène s arrête un jour

Vu le nombre intense de même on mène nos missions sur l même parcours

A cours d idée, l homme décalque ce qu il voit

Ce sang vidé par les scalp palpe l’asphalte

Jusqu à c qu on voit en lui le désir d'être convoité

D'être apprécié au plus haut degré

Mais qu’on voit tes concessions ça c’est une chose

Montre que sans ceci sans ceci tu restes un virtuose

Si tu ose dénigrer une personne pour qu’elle contemple

J’espère que les biens sont abondants non pour être l’exemple

Le matérialiste sera bouffé par celui qui agit serein

Il sait que l’image ne fait pas l’humain

Malgré les galères on s’fait quand même la guerre

Au lieu de se tenir les coudes on s’foudroie tous comme le tonnerre

La jalousie nous braque, nous saisie

Nous pousse à détruire nos semblables jusqu'à l’agonie

Malgré les galères on s’fait quand même la guerre

Au lieu de se tenir les coudes on s’foudroie tous comme le tonnerre

La jalousie nous braque, nous saisie

Nous pousse à détruire nos semblables jusqu'à l’agonie

Ik doe wat ik moet doen, mijn strijdersgeest behouden

De soldaten marcheren, de bewaker let op zijn rug

Barrières zijn obstakels, mannen vechten voor een stuk land

En de plassen bloed glijden als wintersneeuw

Jaloezie drijft de mens om zijn eigen te vernietigen

Weg met de uzi's, de synoniemen van oorlogen die niet rijmen

Boefjes denken dat ze ongedierte domineren

Maar heb niets dat culmineert of eindigt zonder vijanden of slachtoffers

Te veel pieken richting zijn medemensen

Ondanks onze overeenkomsten gaan we nog steeds ten strijde

Menselijke studies tonen aan dat we allemaal gemeen zijn

Maar hoe overtuig je een eikel dat we mannen niet zo goed verdrijven?

Ik heb een gevoel over onze toekomst

Het is dat de gevoelens zeker zullen worden verbannen

Ik bewonder degenen die tevreden zijn met wat ze hebben

Omdat het verlangen naar onbegrip door jaloezie geobsedeerd is

Geen hulp meer, het is ieder voor zich

Fouten volgen elkaar op zoals de klappen die we krijgen

Hoeveel geluk we ook hebben, we zullen nooit van geluk genieten

Want de jaloezie is er

Ondanks de moeilijkheden gaan we nog steeds ten strijde

In plaats van bij elkaar te blijven, slaan we elkaar allemaal neer als de donder

Jaloezie stuurt ons, grijpt ons

Drijft ons om onze medemensen tot de dood te vernietigen

Ondanks de moeilijkheden gaan we nog steeds ten strijde

In plaats van bij elkaar te blijven, slaan we elkaar allemaal neer als de donder

Jaloezie stuurt ons, grijpt ons

Drijft ons om onze medemensen tot de dood te vernietigen

Wat je ook bent, ook al is het klein

We zullen altijd jaloers zijn op wat je hebt, want voor mensen is jaloezie het dieet

Te veel te veel van deze

Omdat door ons de held aan de top de sublieme held te simuleren

De heldhaftigheid van je leven spreekt iedereen aan

Want de drang om niets te hebben om jaloers op te zijn, ja het is er in overvloed

Er is geen enkele kans dat dit fenomeen ooit zal stoppen

Gezien het intense aantal van hetzelfde voeren we onze missies op dezelfde koers uit

De mens raakt door zijn ideeën heen en volgt wat hij ziet

Dit bloed dat door de hoofdhuid wordt geleegd, voelt het asfalt

Totdat we in hem het verlangen zien om begeerd te worden

Om tot de hoogste graad gewaardeerd te worden

Maar je concessies zien is één ding

Laat zien dat je zonder dit een virtuoos blijft

Als je het aandurft om een ​​persoon te denigreren om over na te denken

Ik hoop dat de goederen overvloedig zijn om niet het voorbeeld te zijn!

De materialist zal opgeblazen worden door degene die sereen handelt

Hij weet dat het beeld de mens niet maakt

Ondanks de moeilijkheden gaan we nog steeds ten strijde

In plaats van bij elkaar te blijven, slaan we elkaar allemaal neer als de donder

Jaloezie stuurt ons, grijpt ons

Drijft ons om onze medemensen tot de dood te vernietigen

Ondanks de moeilijkheden gaan we nog steeds ten strijde

In plaats van bij elkaar te blijven, slaan we elkaar allemaal neer als de donder

Jaloezie stuurt ons, grijpt ons

Drijft ons om onze medemensen tot de dood te vernietigen