Our Last Gloomy Dance - Diabulus In Musica

A warm summer night you guessed the wish in my eyes

A sparkling heart in the dark, a lonely star in the blank

You took my silver hand and I forgot my name

If only I could forget now the pain that destroyed all I was

A cold morning you left, l drowned in quiet despair

Being lured to the darkest retreat there was in my shuttered heart

Now I’m singing these shadowy sonnets I wrote to plead for your return

The last dim melody I sighed with my last breath

Now I’m singing this shadowy chant I wrote to plead for you to return

To accompany me in our last gloomy waltz

Twisted shadows around us, our own court of fallen angels, and forever you and

me

Conquering eternity, dancing my gloomy dance, night after night

Party of lost souls dance the weeping lady’s waltz;

we’re abandoned phantoms

who mourn our

Eternal sorrow and loss

Wipe away our tears, calm our agony, we’re phantoms in grief we’re condemned to

suffer for

Eternity

I will not remain locked in grief, I swear I will no longer bleed

How could I?

I’m death, why my heart still beats?

Weep and weep, this is my condemn, I’ll wait for you out of my grave

Forever inside, forever mine, forever mine

I recall the night I fainted between your arms

I smoldered consumed by your glance

Like flames of hell it burned my heart

No more tears to shed, my soul lives in despair

Since you left I drift in the dark, I am doomed to this frenzied dance

Now I’m singing these shadowy sonnets I wrote to plead for your return

The last dim melody I sighed with my last breath

Now I’m singing this shadowy chant I wrote to plead for you to return

To accompany me in our last gloomy waltz

Een warme zomeravond, je raadt de wens in mijn ogen

Een sprankelend hart in het donker, een eenzame ster in de blanco

Je pakte mijn zilveren hand en ik ben mijn naam vergeten

Kon ik nu maar de pijn vergeten die alles vernietigde wat ik was

Op een koude ochtend dat je wegging, verdronk ik in stille wanhoop

Gelokt worden naar het donkerste toevluchtsoord dat er was in mijn gesloten hart

Nu zing ik deze schimmige sonnetten die ik heb geschreven om te pleiten voor je terugkeer

De laatste vage melodie die ik zuchtte met mijn laatste adem

Nu zing ik dit schimmige gezang dat ik heb geschreven om je te smeken om terug te keren

Om me te vergezellen in onze laatste sombere wals

Verdraaide schaduwen om ons heen, ons eigen hof van gevallen engelen, en voor altijd jij en

mij

De eeuwigheid overwinnen, mijn sombere dans dansen, nacht na nacht

Partij van verloren zielen danst de huilende dameswals;

we zijn verlaten spoken

die rouwen om onze

Eeuwig verdriet en verlies

Veeg onze tranen weg, kalmeer onze pijn, we zijn spoken in het verdriet waartoe we veroordeeld zijn

lijden voor

Eeuwigheid

Ik zal niet opgesloten blijven in verdriet, ik zweer dat ik niet langer zal bloeden

Hoe kon ik?

Ik ben de dood, waarom klopt mijn hart nog steeds?

Huil en huil, dit is mijn veroordeling, ik zal op je wachten uit mijn graf

Voor altijd binnen, voor altijd van mij, voor altijd van mij

Ik herinner me de nacht dat ik tussen je armen flauwviel

Ik smeulde verteerd door je blik

Als vlammen van de hel brandde het mijn hart

Geen tranen meer om te vergieten, mijn ziel leeft in wanhoop

Sinds je wegging, zweef ik in het donker, ik ben gedoemd tot deze waanzinnige dans

Nu zing ik deze schimmige sonnetten die ik heb geschreven om te pleiten voor je terugkeer

De laatste vage melodie die ik zuchtte met mijn laatste adem

Nu zing ik dit schimmige gezang dat ik heb geschreven om je te smeken om terug te keren

Om me te vergezellen in onze laatste sombere wals