Memorial - Devendra Banhart

I wish you had been at your memorial

Seeing someone proposing on stage

I couldn’t get through my song for you

When it came to saying your name

I can still see the room at the hospital

Pretty painted tile

I can still see your skin turning purple

Milly of the Nile

Can you hear me?

Did you mean it?

Did you plan it out,

Or was it an accident?

Time, time, up and down the blue screen

It’s dawn and I’m insane

Love’s just a word and not what the word means

But I’ll say it just the same

Talking to an entity

Made of endless night

I dream in TV dialogue

A world of shadow and light

I know it don’t work that way

But maybe you’ll come back someday

I know it don’t work like that

But maybe you can take it back

Now that there’s no need to say a word

Can I still make amends?

But silence — the only kindness I heard

Forgiveness — the only revenge

Meeting all of the people

I’ve heard of from your past

Reading through all of your letters

Looking for your love

You told me that love

Is when someone asks you

«Please leave me alone»

And you really do

You looked into my eyes

Till I was your mother and son

I tried to look away

But saw you in every one

I wish you had been at your memorial

Seeing someone proposing on stage

Ik wou dat je bij je herdenking was geweest

Iemand een aanzoek zien doen op het podium

Ik kon mijn nummer niet voor je doorkomen

Als het erop aankomt om je naam te zeggen

Ik kan de kamer in het ziekenhuis nog zien

Mooi geschilderde tegel

Ik zie je huid nog steeds paars worden

Milly van de Nijl

Kan je me horen?

Meende je het?

Heb je het uitgestippeld,

Of was het een ongeluk?

Tijd, tijd, omhoog en omlaag op het blauwe scherm

Het is ochtend en ik ben gek

Liefde is maar een woord en niet wat het woord betekent

Maar ik zeg het evengoed

Praten met een entiteit

Gemaakt van eindeloze nacht

Ik droom in tv-dialoog

Een wereld van schaduw en licht

Ik weet dat het niet zo werkt

Maar misschien kom je ooit nog eens terug

Ik weet dat het zo niet werkt

Maar misschien kun je het terugnemen

Nu je geen woord meer hoeft te zeggen

Kan ik het nog goedmaken?

Maar stilte — de enige vriendelijkheid die ik hoorde

Vergeving — de enige wraak

Alle mensen ontmoeten

Ik heb gehoord van uit je verleden

Al je brieven doorlezen

Op zoek naar je liefde

Je vertelde me dat liefde

Is wanneer iemand je vraagt

"Alsjeblieft laat me alleen"

En dat doe je echt

Je keek in mijn ogen

Tot ik je moeder en zoon was

Ik probeerde weg te kijken

Maar ik heb je in elke gezien

Ik wou dat je bij je herdenking was geweest

Iemand een aanzoek zien doen op het podium