Octavius - Despistaos

A merced del viento

Que de nuestras velas se congela hasta el aliento

Ya no hay argumentos

Nos fallan las cuentas

No responden nuestros huesos

Pioneros en lo nuestro

Seremos leyenda seremos leyenda

Ya ni notamos el frío nunca saldremos de esta

Flotamos en el vacío de la oscuridad inmensa

En este tiempo perdidos

La vida pasa tan lenta

Sólo se escucha el sonido

De la ausencia de respuestas

Se extinguió ya el fuego

Llevamos semanas atrapados en el hielo

Fue un atrevimiento

Valentía insana

Desastroso experimento

Pioneros en lo nuestro

Seremos leyenda Ya ni notamos el frío

Nunca saldremos de esta

Flotamos en el vacío de la oscuridad inmensa

En este tiempo perdidos

La vida pasa tan lenta

Sólo se escucha el sonido

De la ausencia de respuestas

Oh oh oh oh oh oh

Ya ni notamos el frío nunca saldremos de esta

Flotamos en el vacío de la oscuridad inmensa

En este tiempo perdidos

La vida pasa tan lenta

Sólo se escucha el sonido de la ausencia de respuestas

Ya ni notamos el frío nunca saldremos de esta

Flotamos en el vacío de la oscuridad inmensa

En este tiempo perdidos

La vida pasa tan lenta

Sólo se escucha el sonido de la ausencia de respuestas

Ahora que el momento del final se acerca

Sepan todos que lo siento…

overgeleverd aan de wind

Die van onze kaarsen bevriest tot de adem

geen argumenten meer

Onze accounts werken niet meer

Onze botten reageren niet

Pioniers in wat van ons is

We zullen een legende zijn, we zullen een legende zijn

We merken de kou niet eens meer we komen hier nooit meer uit

We zweven in de leegte van de immense duisternis

In deze verloren tijd

het leven gaat zo langzaam voorbij

Alleen het geluid is hoorbaar

Van het ontbreken van antwoorden

Het vuur is al geblust

We zitten al weken vast in het ijs

Het was een uitdaging

krankzinnige moed

rampzalig experiment

Pioniers in wat van ons is

We zullen een legende zijn We merken de kou niet eens meer op

We komen hier nooit uit

We zweven in de leegte van de immense duisternis

In deze verloren tijd

het leven gaat zo langzaam voorbij

Alleen het geluid is hoorbaar

Van het ontbreken van antwoorden

Oh Oh oh oh oh

We merken de kou niet eens meer we komen hier nooit meer uit

We zweven in de leegte van de immense duisternis

In deze verloren tijd

het leven gaat zo langzaam voorbij

Alleen het geluid van geen reactie is hoorbaar

We merken de kou niet eens meer we komen hier nooit meer uit

We zweven in de leegte van de immense duisternis

In deze verloren tijd

het leven gaat zo langzaam voorbij

Alleen het geluid van geen reactie is hoorbaar

Nu het moment van het einde nadert

Iedereen weet dat het me spijt...