Lo que hemos vivido - Despistaos

Hoy me he acordado de ella, al ver

La estrellas que alumbran mi habitación

Hoy he pensado que a veces el alma te crece

Y llega hasta el corazón

Hoy otra vez me he perdido

Buscando el vacío que guardas en un cajón

Siento que hoy no he podido abrazar tu voz

Y es que yo me muero por dormir contigo

Pasarme la noche metido en tu ombligo

Comernos el sol y la luna

Y ver las batallas caer de una una

Para así vencer otra vez al olvido

Y empezar de nuevo lo que hemos vivido

Este tiempo que no pasa decora mi casa

Yo no quiero despertar

Una llamada perdida, un vuelvo enseguida

No tengo ganas de hablar

Voy a mirar el correo, a ver si te leo

Y me bajo a buscar un bar

Donde beberme tu ausencia y mi soledad

Déjame que cuente las horas perdidas

Buscando tus ojos todos estos días

Que avces se me hacen eternos

Escribir canciones pintar corazones

No me basta no quiero hacerme ilusiones

¿cuánto tiempo he de esperar para vernos?

Y es que yo me muero por dormir contigo

Pasarme la noche metido en tu ombligo

Comernos el sol y la luna

Y ver las batallas caer de una una

Para así vencer otra vez al olvido

Y empezar de nuevo lo que hemos vivido

Los besos tan largos, los tragos amargos

Lo que hemos vivido

Pasiones y sueños que he hemos compartido

Lo que hemos vivido

La risa, los cuentos, los malos momentos

Lo que hemos vivido

Comernos la vida, bebernos el miedo

Lo que hemos vivido

Vandaag heb ik haar herinnerd, ziende

De sterren die mijn kamer verlichten

Vandaag dacht ik dat je ziel soms groeit

En het bereikt het hart

Vandaag ben ik weer verdwaald

Op zoek naar de leegte die je in een la bewaart

Ik heb het gevoel dat ik vandaag je stem niet heb kunnen omarmen

En het is dat ik dolgraag met je naar bed wil

Breng de nacht door in je navel

Eet de zon en de maan

En zie de gevechten één voor één vallen

Om de vergetelheid weer te verslaan

En opnieuw beginnen wat we hebben geleefd

Deze keer die niet voorbijgaat siert mijn huis

Ik wil niet wakker worden

Een gemiste oproep, ik ben zo terug

ik heb geen zin om te praten

Ik ga de mail checken, om te zien of ik je lees

En ik ga naar beneden om een ​​bar te vinden

Waar drink je je afwezigheid en mijn eenzaamheid?

Laat me de verloren uren tellen

Al die dagen op zoek naar je ogen

Dat ze me soms eeuwig maken

liedjes schrijven, harten schilderen

Het is niet genoeg voor mij, ik wil geen illusies hebben

Hoe lang moet ik wachten om elkaar te zien?

En het is dat ik dolgraag met je naar bed wil

Breng de nacht door in je navel

Eet de zon en de maan

En zie de gevechten één voor één vallen

Om de vergetelheid weer te verslaan

En opnieuw beginnen wat we hebben geleefd

De lange kussen, de bittere drankjes

wat we hebben meegemaakt

Passies en dromen die we hebben gedeeld

wat we hebben meegemaakt

Het gelach, de verhalen, de slechte tijden

wat we hebben meegemaakt

Eet ons leven, drink onze angst

wat we hebben meegemaakt